NIRE AURKEZPENA

“Gaur egungo gizarteari zur eta lur begiratzen dion 25 urteko emakume gaztea” bezala aurkezten dut nire burua. Zorionez edo zoritxarrez, zaila egiten zait gizartean eremu ezberdinean ematen den bortizkeria mota ezberdina ulertzea, asko eta asko ulergaitzak egiten zaizkit. Baina argi daukat horrekin amaitzeko hezkuntzan aldaketak egin beharra daudela, eta ba al dago hezkidetzaren bitartez lantzea baino aukera hobeagorik?

Lierni naiz, izatez Haur eta Lehen Hezkuntzako irakaslea naiz, nahiz eta momentu honetan euskaltegian egiten dudan lan. Zorionez haurrekin eta helduekin lan egiteko aukera izan dut, eta pertsonalki oso aberasgarria izan dela esan beharra daukat. Helduekin lan egiteak aniztasunean murgilduta egotera eraman nau, niretzako esperientzia erabat aberasgarria bihurtuz.

Beste zenbaiten moduan, ez da lehen aldia hezkidetzaren inguruan informazioa bilatu dudana. Feminismoa zorionez oso gaztetatik interesatu izan zaidan gaia izan da, eta horrek azken urteotan HEZKIDETZA ezagutzea eta lantzeak duen garrantzia funtsezkoa dela konturatzera eraman nau. Baina gai honen inguruan hanka motz geratzen naizela ohartu naiz, aurrera joateko makuluen laguntza beharra daukat. Horregatik, hezkidetzaren inguruko ikastaro hau ikusi nuenean, nik ditudan hutsune horiek asetzeko eta indartzeko asmoz apuntatu nintzen.

Nire burua azaltzen duten bi ezaugarri aukeratu beharko banitu, arduratsua eta entzule ona naizela esango nuke. Batetik, pertsona arduratsutzat ikusten dut nire burua, hartutako betebehar eta lanak arduraz betetzen dituena. Behin zerbait egiten hasi ez gero, amaitu arte amore ematen ez duen horietakoa. Bestetik “entzule ona” esaten dudanean, jendeari entzutea eta elkarren arteko ideiak partekatzea asko gustatzen zaidala esan nahi dut. Modu honen bidez uste duguna baino gehiago ikasten baitugu, aberasgarri bihurtuz. Ikastaro hau egiteko metodologiak, elkarren artean ikasten lagunduko digulakoan nago. Hezkidetzaren inguruan formatzeaz gain, elkarren artean lan egiten ere irakatsiko baitugu.

Zein kolorerekin identifikatzen dudan nire burua galdetzen didatenean, berdea izan ohi da nire erantzuna. Berdea biziaren, udaberriaren eta gaztaroaren kolorea dela esaten da; alaitasunaren eta itxaropenaren adierazgarri baita. Naturarekin eta deskonexio momentuekin lotu izan dut maiz, mendira joateko beharrarekin.

Beste garai batean, animalia izango banintz inurria izango nintzake seguru asko. Txikiak eta ahulak direla iruditu harren ez dira diruditena. Talde lanean aritzeko gaitasun oso handia eta dirudiena baina askoz ere indartsuagoak diren animaliak direla iruditzen baitzait.

Abestia aukeratzea ez da erraza izan, baina nire memorian gorderik neukan altxor bat berreskuratzea otu zait. Mila bider entzun arren, oraindik ere indarra ematen didan abesti bat dela esan dezaket. Kokein taldearen lotuta egon arren abestiaren letrak zati batean dioen moduan, “ametsa ez da lurperatzen”. Eta arrazoia du, ametsak errealitate bihur baititzakegu. 

Amaitzeko, ikastaro honekin aritzeko gogotsu nagoela esan nahi dut. Gai interesgarria izateak eta inguruan praktikan jarri nahi izateak ematen duen zirrara aprobetxatuz, ikastaroaz disfrutatu nahi dut.