2017/11/06

NIRI ERE BAI

https://www.berria.eus/paperekoa/2382/021/002/2017-10-27/niri_ere_bai.htm
Onintza Enbeitiaren testu honekin eman nahiko nioke sarrera nire aste honetako hausnarketari. Gure apunteetan ikusi ditugun datuetan jartzen du emakumeen %35 jasan duela genero indarkeria OMEren mundu guztiko datuen arabera. Onintza Enbeitiak testu honetan galdetu bezala; “Eta pentsatzen hasi naiz ea egongo den emakumerik munduan inoiz, inola, inork eraso egin ez dionik” Berak ezezkoa erantzun dio bere buruari eta nik ere erantzuna ezezkoa dela uste dut. Mota ezberdineko genero indarkeriak daude, ez da bakarrik indarkeria fisikoa. Indarkeria sinbolikoa (emakumeak polita, argala, gaztea…izan beharra), egiturazko indarkeria (zaintza lanak…) indarkeria psikologikoa (irainak, mespretxuak, mehatxuak… ), eta indarkeria ekonomikoa (dirua kontrolatu…) besteak beste. Ia seguru nago emakume guztiok izan dugula horrelako egoeraren bat noizbait gure bizitzan zehar, eta askotan ez garela konturatu ere egin genero indarkeria bizi izan dugunik.
Zoritxarrez nire inguruan ere badaude kasu gogor eta bortitzak, nire koadrilako emakume feminista eta kontzientziatu bat mutil berri batekin harremana izaten hasi zen. Gau batean ezagutu eta hasieratik nahiko gainean izan zuen mutila, hasieratik txorakeriengatik haserretzen hasi zen. Lagunak, guztia kontatzen zigunez berehala esan genion jarrera batzuk ez zituela onartu behar eta mutil horrekin kontuz ibiltzeko, baina geroz eta gauza gutxiago kontatu eta guregandik urruntzen hasi zen. Berarekin geratzen saiatzen ginen, koadrilako bazkari eta afariak egiten genituen denok elkartzeko aitzakiarekin bera ere etor zedin… baina gehienetan alperrik izaten zen. Urte bete igaro zen eta berarekin genuen harremana ia guztiz desagertu zen, zorionez begiak ireki eta mutila uztea erabaki zuen. Berehala eskatu zigun laguntza eta kontatu zigun guztia, bueno guztia ez, gauza batzuk bakarrik kontatu zizkigun, gauza oso gogorrak. Galdetu genion ea nola izan zen gai hori guztia jasateko eta esan zigun benetan uste zuela berak mutila aldatzea lortuko zuela. Gainera bazekiela guk hasieratik esan geniola eta ez zuen nahi onartu edo, sentimendu asko elkartu zitzaizkion. Bere ingurukoen babesarekin eta psikologo baten laguntzarekin egoerari buelta ematea lortu du, baina mutilari ez zaio ezer gertatu. Mutilak benetan sinesten du gainera berak ez duela ezer gaizki egin eta egin duen guztia gure erruagatik egin duela, lagunek esandako gauzengatik.
Askotan galdetu diot neure buruari, nola da posible gure koadrilako bati horrelako zerbait gertatzea, eta berak jasan duen guztia jasatea. Askotan aurkitzen dudan erantzuna maitasunaren ilusio faltsua da, hau maitasun erromantikoa. Txikitatik irakatsi diguten printze urdinen istorioengatik, eta emakume ulerkor eta dena onartzen duen paper horregatik. Hemen duzue maitasun erromantikoari buruzkoaAinara Santamariaren Youtubeko bideoa labur bat, ez dut gaian sakonduko aurrerago landuko dugula jartzen duelako.
https://www.youtube.com/watch?v=6SYNvlf7c6M
Hezitzaile bezala asko kezkatzen nauen gaia haurrekiko genero indarkeria eta indarkeria sexuala da. Indarkeria sexuala, Janire Garcia eta Iris Murillo-ren hitzetan: “Honako hau indarkeria fisikoan sartu genezake, baino honen helburua, indarkeria fisikoan ez bezala, ez da soilik jipoitzea, baizik eta erasotuaren askatasun sexuala bortxatzea, indarra, mehatxuak edo dena delakoa erabiliz. Orain dela gutxi arte, legeria eta epaileek ez zuten indarkeria mota hau delitu edo genero indarkeria bezala ikusten ezkontzaren barruan gertatzen zenean”. Bartzelonako eskola batean praktiketan egon nintzenean haur baten kasua izan genuen eta oso gogorra izan zen horri aurre egitea, eta horren aurrean nola jokatu jakitea. Asko hausnartzeko gaia da eta hemen ez naiz luzatuko baina hemen duzue haurren indarkeria sexualari buruzko dokumental bat, katalanez dago baina ondo ulertzen da.
http://www.ccma.cat/tv3/alacarta/programa/Infancia-en-rischttp:/video/3385990/
Lehengo urteko post bat aukeratu beharko banu, hauxe aukeratuko nuke. Bizitako esperientzia erreala kontatu du eta iragarki bateko argazkia ere jarri du, argazkia askotan ikusi izan dut batez ere telebistan, lotsagarria da!
http://hezkeh0506.blogspot.com.es/2016/11/nahikoa-da.html
Hezkidetzak duen erronkarik garrantzitsuena helduen kontzientziazioa dela uste dut, bai irakasle eta gurasoak ere. Teoriarik haratago, eguneroko bizitzara eraman behar dugu jarrera eta izaera feminista. Helduak eredu izanez lortuko dugu haurrak txikitatik beste modu bateko jarrerarekin hazi eta heztea.

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina