Eta zuk ni banauzu gustuko, akabo
komediak. Goazen (sukalde, mahai, komun, sofa, dutxa, bainera...)
ohera !!!!
Zertarako
eta zergatik baldintza gehiago?
Arbasoen idatziei erreparatuz, Aida eta
Itsasok sinatutakoa dakartsuet: Identitate
Eta Aniztasun Sexualei Buruzko Hausnarketa, Kattalin Minerren
“gizon-emakume kartzela” espresioa goian aipaturiko nire
esaldiarekin bat guztiz datorrelako, batez ere, eta proposatutako
bideoengatik (ikus itzazue, merezi du ta!).
Oraingo
honetan PantallasAmigas-eko bi bideo dakarzkizuet: lehenengoan Pau
(emakume trans-a dena) amomari esan nahi dio emakumeak gustuko
dituela, eta ez daki zelan. Eta amomak beti amoma, soka berak botako
dio.
Bigarrenean,
ikastetxe batean, ikasle batzuk “zerbait” ari dira prestatzen
lesbiana bikote batentzako. Zuk, zer egingo zenuke horrelako egoera
bat ezagutuko bazenu?
Eremu
hezitzailean eta jendartean zail daukagu epe laburrean erronka hau
gainditzea. Pertsonok memoria dugunetik hiltzen gara. Eta hainbeste
denbora pasatu den arren oraindik ere beldur diogu heriotzari.
Ez
ditugu inguru berri - ezezagunak gustuko. Beldur diogu klasifikatu
ezin dugunari. Eva Perez-Pons-ek nik baino argiago esaten du “Izenik
ez izateak ez du esan nahi betidanik existitu izan ez direnik”.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina