KALEAK, GAUAK ETA JAIAK GUREAK DIRA!!

Ohikoa den esaldi hau, oraindik aldarrikatu behar izatea… Egun hauetan, bost gizonen epaiketa pil pilean dago, emakume baten bortxaketa anitza dela eta… Iaz gertatutakoa bada ere, aipatuko ez ditudan hainbat arrazoiengatik labean dagoen berria da.

Zoritxarrrez emakume hura, jai bizi, alai eta jendetsuenetariko batera joatea erabaki zuen, ondo pasatzeko asmoz. Zoritxarrez bost gizon hauek, bere bidean gurutzatu ziren. Zoritxarrez, tamalez badakigu zer egin zioten… Jaiak gureak al dira? Antza denez batzuentzat ez… ez daukagu ondo pasatzeko eskubiderik, ez daukagu kalean bakarrik ibiltzerik, ez daukagu tabernetan sartzerik…

 

Zoritxarrez, batzuk oraindik arima eta izaera gabeko zulodun pertsonatzat gaituzte… Sexu harremanak gimnasia hutsa balira bezala… Eta zuloratze gehien egingo dituena, “manada”ko nagusia izango delakoan daude… Zoritxarrez, istorioa oso ezaguna da… Zoritxarrez emakume askorenak ez ditugu ezagutuko… Zoritxarrez emakume asko bakarrik egon dira…

Jaietan horrelakoak eman izan dira, batzuentzako jai dena beste batzuentzat giza-eskubideen urraketak dira. Zorionez urteak aurrera doaz, eta nire nerabezaroko jaiak eta oraingoak guztiz desberdinak direla azpimarra dezaket. Zorionez emakumeen partaidetza nabaria da, eta gehiagora doa. Zorionez emakumeok elkartu gara… Zorionez indarrak batuz, irabaztezinak bilakatuko gara…

Hona hemen “La Algarabia” olerkia euskeraz:

“Itzarrik dagoen andre bate,k

beste andre bat itzar dezake.

Bigarrenak ondokoa itzartzen du.

Eta hirugarrenak herri osoa itzar dezake.

Eta denen artean sortutako

astrapalak gizateria guztia itzar dezake.

Eta mundua goitik behera irauli.

Begietan egunsentia daroan Andrea

azkenik biderkatzen da.”

Bizi naizen herrian, Emakumeen Elkartetik bultzatuta, bi urtez Zapatu Morea antolatu da. Arrakasta ikaragarria izan du, eta bertan parte hartzen dutenak lanez gainezka dauden arren, gogoa eta motibazioa beti irabazle!

Aurreko ikasturteko posten artean, posta grafikoki hornitu ahal izateko erabili izan dut. Irudia gustokoa izan dut. Orain dela gutxi arte, jaiak gizonentzako zirelako… Eta emakumeak bitartean sukaldean, gonbidatu guztientzat bazkaria prestatzen. Nik jakin gabe, intuizio hutsaz, zenbat aldiz esan egin diot nire amari…” Horrelako bazkariak hobe jaietatik at… Bestela zuk ez dituzu disfrutatzen…” Ospakizun guztietan, oso ohikoa da, lan pila ematen duten jakiak prestatzea… eta nik beti pentsatu izan ohi dut, egunik aproposenak direla, prestatzen dena prestatuta ere, berotzen erreza izatea, GUZTIOK kalean azken mementora arte egon ahal izateko, kaleaz disfrutatzeko, kaleko giroan murgildu ahal izateko…

Hezkidetzailaren ikuspuntutik, jai partehartzaileak antolatzea funtsezkoa dela esango nuke, edonoren partaidetza bultzatuz,  herriko adin tarte guztientzat, eta pertsona ororentzat . Bestalde jaietan, bereziki emakumeen segurtasuna bermatu behar da, beldurra partehartzea mugatzen duelako, eta ez bagaude ez gara egongo…

Horretaz gain, orokorrean emakumeen ahalduntzea ezinbestekoa da, emakumeen sareak bultzatuz. Hauxe da nire ustez, hezkidetzaren erronka. Eta ikastetxeetan landu beharrekoa litzateke… Farapi taldeak esaten duen moduan “Festak bizitzaren erdigunean baidaude (…)”, eta ikastetxeen ardura bizitzarako pertsonak hezitzea da.

Post honetako kanta,
https://www.youtube.com/watch?v=rJs9JIrVObY