Gure gizartean berdintasunaren bidean nabarmen
aurrera egin dugun arren, kultura sexista eta androzentrista batean hezi eta bizi
gara; ondorioz, errealitate hori hizkuntzaren erabileran azaltzen da, generodun edo genero-gabeko
hizkuntza erabilita ere.
Hizkuntzak, errealitatea izendatzeaz gain,
interpretatu eta sortu ere egiten du eta hemen egin nahiko nuke azpimarra,
kontziente izan behar dugu hizkuntzaren bitartez errealitateren ikuspegia alda
dezakegula eta kasu honetan batez ere, emakumeen presentzia eta erreferentzialtasuna
bistaratu dezakegula. Hala ere, aipatu nahiko nuke, hiztunen ekoizpenetan hautemandako
sexismoa gehienetan hizkuntzaren erabilpenean dagoela eta ez hizkuntzan bertan.
Hiztunok beraz, eta hezitzaileok bereziki, adierazteko modua aukeratu dezakegu
eta erabilera egokia egin; hizkuntzak ez digulako modu desegokian adieraztera
behartzen.
Iazko post-en artean Loinaz
Lekuonarena aukeratu dut egiten dituen hausnarketagatik, Alda Facio edo Jessica
Murillo hitzekin aberasten du idatzia eta erronkak ere ugariak ditu.
Hizkuntza inklusiborako
giden inguruan, Amelia
Barquinek Emakunde-rentzako egindako
gida aukeratu dut Euskararen erabilera
ez sexista. Nahiz eta euskara generodun hizkuntza ez izan, generoan azterketa burutzen du,
eta, sexismo edo androzentrismoa nola adierazten den azaltzen du, adibide ugari
jartzeaz gain.
Steei eilas-en Komunikazio
inklusiborako gidan bada atal bat “komunikatzeko
bestelako aldagaiak” oso interesgarria iruditu zaidana (15. orrialdean). Bertan,
gizon eta emakumeak komunikatzean ditugun desberdintasunak adierazten dira,
hala nola, lexikoan, gaiak antolatzerakoan, elkarrizketetan eta abar.
Gida hauetatik lehenesten
ditudan bi alderdi ondorengoak dira.
1. Genero femeninoa sartzea,
hau da, emakumeak bistaratzea alor guztietan.
2. Ikonografia ere asko
zaintzea, idatzitako baino lehenago sartzen zaigulako iruditan ikusten duguna.
Eskolan eta jendartean
ondorengo erronkak nabarmenduko nituzke:
- Erabiltzen dugun hizkuntzaren sexismoaz ohartzea, androzentrismoa agerian jarriz. Adibideak jartzerakoan kontua edukiz, zein lanbidetan edo zein esparrutan kokatzen ditugun bi generoak.
- Erabiltzen ditugun material didaktikoak berrikustea, emakumeen inbisibilizazioa saihestuz.
- Irakasleak formazioa jasotzea ezinbestekoa da, hizkuntzaren garrantziaz jabetzeko. Nire kasuan, Teresa Meana Suárezen hitzaldi bat entzutea inflexio puntua izan zen, gaiarekiko sentsibilitatea handitu eta idatzi guztietan moduak zaintzeko. Beheko bideo honetan pasioa kontagiatzeaz gain, umorez jorratzen du gaia Teresak.
- Jendarteari begira komunikabideetako profesionalei formazioa ematea ere oso garrantzizkoa ikusten dut, askotan beraien berriekin eta emateko moduekin pertsonen pentsamoldea alda dezaketelako.
Ondo izan
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina