2020/04/05

Azken amaiera, azkena ez dena

Jadanik ikastaroa amaitu dugu,edo agian ez, Hezkidetzaren inguruko ikastaroa honek bere baitan  prestakuntza-ebaluazioa edukitzetik, ebaluazio prestatzaile bat hedatzera lortu baitu. 



Ikastaro honetan zer ikasi dudan ez da erreza zehaztea; agian bat aipatzekotan, hezkidetzaren betaurreko moreak jazteaz gainera, betaurreko horiek erabili behar diren kontestuak identifikatzea aipatuko nuke.  

Bestalde, norberaren bizitzaz sarri hausnartu beharra izan dut, eta benetan, hauxe izan da niretzat aberasgarriena. Askotan hartutako erabaki, jokaera eta aberren zergatiak ezezagunak dira; beste batzuetan, berezia zarela uste duzu. 

Parte hartzaileen ekarpenak oso aberatsak izateaz gainera, berriak eta freskoak izan dira askotan; gazteen eskaintzen dituzten frekurak nabaritu ditut sarri.  Horretan duda barik, teknologia berrietan duten prestakuntza argi ikusi dut. Teknologiak direla eta, esan behar dut aste batzuetan estresa eragin zidatela; gaur egun, estresa desagertu egin da, eta ikasitako prestakuntza teknologikoa beste lan batzuetarako erabiltzen ari naiz.  

Hiru sentimenduk lotuko lituzkete esandako eta sentitukoa ikastaro honetan: aberatsa, sentikorra eta berria. 

Amaitzeko, guretzat kanta ezaguna datorkizuet, aldaketa txiki batzuk eginda noski 😊  

Gu hezkidetzaz, zu zergatik ez 
Gu hezkidetzaz, zu zergatik ez. 

Hezkidetza putzu sakon 

eta ilun bat zen
Hezkidetza putzu sakon
eta ilun bat zen.

Eta guk denok ur gazi bat 
atera genuen 
handik posez
Eta guk denok ur gazi bat
atera genuen
handik posez. 

(Urko, 1976 -moldatua-)




iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina