Aurreko ediziotik, Muriaren
postarekin era bat ados nago, izan ere, historiako arlo guztiak ukitu ditu, bai
zientziaren arloan, bai emakumeen literaturari dagokionez. Gainera, besteen
ardurari esker hemen gauden ezezagun guztien lana nabarmendu du, haien
borrokari eta arrastoei jarraituz. Beste puntu bat, 16 urteko neskato honi
egindako aitortza da, bere ahaleginei esker, ingurumena zaintzearen garrantzia
erakutsi baitigu. Bere postari zerbait gehitzearren, beste erronkaren bat
gehituko nioke, hala nola gure eskoletan ikusgai jartzearen garrantzia eta hori
ez egitearen ondorioa.
Ez da batere erraza emakume
bakar bat aukeratzea gure ezagutzari ekarpenen bat egin diona, baina hau
aukeratu dut bai bere gaztetasunagatik, bai izengoiti batekin bere lanak sinatu
behar izateagatik, bere izen propioarekin egiteko ezintasunaren aurrean, garai
batean bizi zen gizarte androzentristaren ondorioz.
SOPHIE GERMAIN (1776–1831)
13 urte besterik ez zituen
matematikarekiko interesa garatu zuenean, ziur aski Frantziako Iraultzaren
erruz: kaleak oso bortitzak ziren eta bere etxean sartuta aitaren liburutegia
esploratzen aritu zen. Horrela ikasi zuen bere baliabide latinez, grekoz eta
matematikaz. Sophiek ere familiaren saiakerak jasan zituen bere joera
akademikoak gutxiesteko.
Garai
hartan emakumeentzako hezkuntza aukerak mugatuak zirenez, Germainek ezkutuan
ikasi zuen Ecole Polytechniquen, aldez aurretik matrikulatutako ikasle baten
izena erabiliz, eta horrek funtzionatu zuen maisuek "ikaslearen"
gaitasun matematikoetan hobekuntza nabarmena nabaritu zuten arte.
Fermaten azken teoremari buruz
egindako lanagatik da ezaguna, une hartan buruhauste matematiko
desafiatzaileenetakotzat jotzen zena: Germainek arazoari aurre egiteko modu
berri bat proposatu zuen. Parisko Zientzien Akademiako sari bat irabazi zuen
lehen emakumea bihurtu zen, elastikotasunaren teoriari buruz idazteagatik. Gaur
egun sari hori Sophie Germain Saria bezala ezagutzen da.
Hezkidetzako II. Planak
adierazten duen bezala, 3. zutabean (Emakumeen integrazioa eta historiari
egiten dioten ekarpena), erronka hauek ditugu:
1.- Historiaren parte diren
emakume guztiei ikusgarritasuna ematea, bai ekarpen akademikoengatik bai
sozialengatik.
2.- Curriculumean,
testuliburuak eta hezkuntza-materiala, gure ikasleentzat erreferente diren
emakumeak, historian zehar esparru guztietan.
3.- ikusezin bihurtzea gizarte
guztiz androzentrista eta, ondorioz, sexista menderatzearen emaitza dela
ikusaraztea.
4.- Jendaurrean eta pribatuan
baloratzea emakumeek gizadiaren historian zehar egindako ekarpenak eta
aintzatespena, jatorria edo arraza edozein dela ere.
5.- Emakumeek zientziari,
arteari, literaturari eta abarri egindako ekarpenak aintzat hartzea. Ekarpen
horiek ezkutatu egin dira, bai gizon gisa sinatu behar zutelako, bai
aurkikuntzak lapurtu zaizkielako.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina