Zertan aldatuko litzateke gure jarduera hezitzailea sistematikoki curriculuma eta
baliabide didaktiko hezkidetzaileak erabiliz gero? Lehenengo eta behin, txiki txikitatik hezkidetza landuta izanez gero, errazago izango litzateke berdintasunean oinarritutako mundua izatea. Emakume eta gizonen arteko harremanak berdintasunean oinarrituta izanez gero, nire ustez, mundu zoragarri baten bizi izango ginateke. Agian, nahiko utopikoa da, ezta?
Dena dela, emakumeen ekarpenak ezagutuko genituzke eta eskolan haiek ikasiko lirateke: emakume zientzilariak, idazleak, filosofoak, historiako protagonistak... Emakumeak izendatuak izango lirateke, duda barik.
Zure ustez eremu hezitzaileetan/jendartean baliabideetan hezkidetzan
oinarrituriko begirada sustatzeko estrategia “erabilgarri” bat? Zerbait aldatu nahi badugu, edozein gaian, formakuntza da giltza. Irakasleei betaurreko moreak ipintzen badiegu, begirada desberdinarekin aurrerapausu itzela egingo genuke. Irakasle guztiei II Hezkidetza Planean dauden 8 zutabeak euren eguneroko jardunean landu behar dituztela iristen bazaie, lanaren gehiengoa egina izango genuke. Beraz, formakuntza eta formakuntza beharrezkoa da.
Iazkoen artean Andonik idatzitako postarekin bat nator. Berak dioen bezala, testuliburu hezkidetzaileak egiteko esfortzu txikia egin da oraindik. Eta egia da, formakuntza behar da benetako inplikazioa lortzeko.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina