Betirarte!

“Zenbait emakume zain egoten dira,

zerbait noiz aldatuko

eta deus ez da aldatzen, beraz,

beren burua aldatzen dute.”

AUDRE LORDE

(Itzulpena: Danele Sarriugarte-Poesia Kaierak-SUSA)

Ikastaroa bukatzen ari da, ez da ibilbide motza izan, eta beste ikastaro kideek iada esan duten bezela, ez da ibilbidearen hasiera besterik. Zuei denoi eskerrak ematea besterik ez da geratzen, eskerrik asko bakoitzari zuen experientziak, iritziak, gertakizunak, bakoitzaren jakinduria konpartitzeagatik.

Ibilbide hontan berriro topo egingo dugulakoan nago, eta seguru orduan ez garela orain garenak izango: ikastaroan zehar berplanteatzen, desikasten eta ikasten, eraldatzen etengabe aritu gara eta espero dut, hala jarraitzea!

ahalduntzea

aliantzak

jakintza kolektiboa

Hauek dira denon artean eraiki dugun ikastaroarentzako aukeratu ditudan hitzak, uste dut, beraien kabuz hitz egiten dutela.

Ikastaroko jarduerak egiterakoan maiz lagun izan dudan abesti bat da hurrengoa, jarduerak egiterakoan askotan entzun dudana. Hor doa!

Ikastaroan zehar, ikasi dut norberaren lotsak, beldurrak tresna bikaina izan daitezkela bertatik ikasteko. Izan ere, bakoitzaren lotsek asko esaten dute bizi garen gizarteaz, Mari Luz Estebanek Argiako Hezkuntza da gorputzarekin eta gorputzetik egiten den zerbait artikuluan azaltzen duen bezala.

Lotsa sentitzen dugunean, gure ni-a oso gutxitua sentitzen dugu eta oso esperientzia garrantzitsua da, ez bakarrik modu negatiboan. Josune Irigoienek dio lotsa kontrol mekanismo bat dela, genero ikuspegitik eta emakumeen kasuan gorputzari oso lotua; lotsak ondo erakusten digu patriarkatuaren gune beltzak non dauden. Eve Sedwick-ek dio zerbait transgreditu izanaren sentsazioa dela lotsa, nahiz eta batzuetan zer transgreditu dugun oso ongi jakin ez. Horren bidez eratzen dugu gure identitatea. Lotsatzen diren umeek erakusten digute non dauden arazoak, eta ez da euren arazoa, gizartean ditugun problemak identifikatzeko da baliagarria. Gorputzak lotsatzen baditu, erakusten digute gorputzari lotuta zein arazo ditugun gizarte honetan. Horregatik, lotsa mekanismo interesgarria izan daiteke ikasgelan lantzeko.

Guk ikastaroan zehar, gure gertakizun, lotsa eta beldurrak konpartitu ditugu, eta bertatik ikasi dugu, hauek zergatik pasatzen zaizkigun konpartitu eta ulertzeak hauek indargune bilakatzen lagundu digu. Garrantzitsua dena da lotsa eta beldur horiek kolektibizatu egin ditugula, eta hori ariketa ausarta da.

Aipu ezagun bati jarraiki, hau esango nioke hezkidetza esku hartzen ikastaroa egitera hurbildu daitekeen norbaiti:

Hezkidetzen ez duenak, ez daki zer den hau! Beraz, animatu!

Ondo segi sorgintxook eta betirarte!