Platonentzat, emakumeok gizakiaren endekapen fisiko
baten emaitza gara. Aristoteles haratago joan zen, eta emakumeok ezgaituak
bezala irudikatzen gintuen, baina gure hilerokoa semena produzitzeko huts
egitea zela azalduz. Gaia kokatzen bukatzeko, hirugarren adibide kalifika
ezina, San Pabloren gutunei erantzunez Ambrosiasterren epistolak emakumeok gure
burua estali behar dugula jasotzen duena, jainkoaren irudia ez garelako, … eta
errematatzeko galdetzen du nola esan dezakeen inork emakumea jainkoaren antza duela
gizonaren domeinuan dagoenean, eta ez duenean inongo autoritaterik, ezin denean
lekukoa izan epaiketa batean, ez hiritar bezala trebatzeko gai, hau da, benetan
ezin duenean nagusitasunean jardun … "El Círculo del Ágora" izenpean
argitaratzen den blog batean hitz egiten da luze eta sakon, emakumeei oparitu diguten lore sorta eder hauetaz, merezi du bertatik nabigatzea.
Historian zehar
aurreiritzi hauetan oinarritutako erreferenteak, hainbat errealitateen aurrean
zalantzan jarri beharrean, berretsi egin dira behin eta berriro, ikuspuntu
androzentrikoaren alde.
Garaikide
modernista ondorengo gizartean ere, patriarkatutik at dauden ametsak betetzeko
ahaleginetan, rol hierarkikoen banaketaren ondorio bortitzekin aurkitzen dugu
gure burua. Libre bizi nahi duten bideoko lau neska hauei gertatzen zaien bezala.
Pornobrujas from smizandpixel on Vimeo.
Laburmetrai honen
inguruan sortutako bi kritika uzten dizuet jarraian, mamitsuak direla uste dut,
interesantea iruditu zait beraien azterketa emakumeak bizitzan presente
egotearen moduei eta matxismoak bere barnean daraman menperatzeko beharrari
buruz, beste gauza batzuen artean:
1.-
Jardueraren ildoetan zentratuz, bi ideia garrantzitsu hauek aukeratzen ditut landutako
gaiaren inguruan:
Lehen ideia, kontziente
izan behar dugulako bortizkeria matxistak femeninotzat jotzen denarekiko
mespretxuarekin hasten direla, objektuak eta ikusezinak bihurtuz emakumeak.
Botere maskulinoa ez dela indar fisikoan oinarritzen, baizik eta nagusitasun
sinbolikoan, feminitatearen eta maskulinitatearen inguruko mekanismo
androzentrikoaren ardatzean. Hots, “modu asko daudela emakumeen presentzia
gutxiesteko: rol hierarkikoen banaketa, hizkuntza sexista, androzentrismoa, …
baina baita gizonen aldetik emakumeena denaz jabetzea ere”.
Eduardo Galeanok
egiten duen gogoeta izan daiteke bidelagun:
Bigarren ideia, paradigma
aldaketa inportantea dela pentsatzen dudalako, bigarren ondorioa azpimarratzea
gustatuko litzaidake, hau da, “emakumea zein bestelako identitateak,
ikerketetan objektu eta subjektu moduan egoteko beharra. Adibidez, ikertzaile
moduan, ikuspegietan zein edukietan ekarpenak eginez; eta aztergai bezala,
emakumeenak zein bestelako identitateak diren egoerak ikertuz eta emakumeak
emaitzetan islatuz”.
Paradigmari buelta ematen hasteko, esaterako, denbora
lerroa esplikatzeko erabili den adibidea, hau da, zein garrantzitsuak izan
diren emakumeen ekarpenak informatika garapenerako:
https://timeline.knightlab.com/
Gaurko
soziedaderako oso garrantzitsua bihurtu da Internet, baina, aurreko denbora
lerroa osatuz, ze izango litzateke informatika mundua, adibidez, emakume hauen
ekarpenik gabe?
2.-
Iazko ikastarokideen posten artean, GURE ESKU DAGO PARADIGMA ALDAKETA POSIBLE EGITEA aukeratu
dut, itxaropentsu ari delako egilea, garbi adierazten dituelako gaiaren
zehar landutako ideiak eta utzi dizkigun bi bideoengatik
3.-Atzera begirada botaz, euskal emakume aldarrikatzaileen artean, Jaizkibel
konpainiaren historia aukeratu dut.. Nire ama eta izeba baten lagunen ahotik ezagutu
nuen aldarrikapen honen historia eta ezin ulertu nabil oraindik zenbat gorroto
pizten den parte hartzea eskatzeagatik soilik, festa bateko ospakizun “tradizionalaren”
izenean, antropologo eta soziologoek hain garbi utzi dutenean behin eta berriro
Alardeak irudikatzen duena ez zela inolaz ere gertatu Alarde tradizionalaren
aldekoek irents arazi nahi diguten bezala. Eta plastiko beltza? Euskal Herrian
XXI. mendean?
.
Bideo honek duen akats bakarra, nire ustez, Xabier Letek idatziriko abestiaren "hitz" bat. Musika eta edukia hain ederra izanez, eta Mikel Laboak hain sentsibilitate handiz eta ahotz gozoz kantatu, zergatik ez ordezkatu “gizona” hitza agertzen den bakoitzean “pertsona” hitzaz? Irabazi egingo zuen poesiak eta letraren esanahiaren indarrak. Ze pena!
4.- Eremu hezitzaileetan erronkak
Curriculumean zentratuko nituzke. Historian zehar eta gaur egun emakumeek giza
garapenari eginiko ekarpenak ikusaraziz, erreferente positiboak bihurtu gure
ikasleentzat eta ekarpen horiek ezkutatzea lortzeko erabili diren estrategiak
identifikatzeko eta desaktibatzeko bidea eginez.
Curriculum aipatzerakoan, curriculum
erreala esan nahi dut, ematen dena, liburuetan agertzen dena, adibideak
jartzeko ohi duguna, komunikatzeko erabiltzen dugun hizkuntza eta abar. Baina
baita curriculum ezkutua ere, Hezkuntza Proiektuan edo Hezkidetza/Elkarbizitza
Planean agertzen diren ildo estrategikoen kontra doana errealitatean, hainbat
kasutan konturatu gabe hausnarketarik ez dagoelako, baina beste askotan paperan
idazten direlako esaldi politak errealitatera eramateko benetako ahaleginik
gabe.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina