LEGEDIA DELA ETA...

Beste urte batzuetako ekarpenak irakurri eta gero, sarrera hau aukeratu dut, oso modu erraz eta erakargarrian laburbiltzen baititu, Hezkidetza sustatzeko legediaren inguruko punturik garrantzitsuenak.

Aste honetan proposatutako legedia eta dekretuak irakurri ondoren, Curriculumari dagokionez  Hezkidetza-helburuak arloetan eta ikasgaietan txertatzeko proposamenak aipatzen dituena (17. art.) eta emakumeen eta gizonen berdintasunerako otsailaren 18ko 4/2005 legea nabarmentzea gustatuko litzaidake. Azken hau ez nuela ezagutzen aitortu behar dut.

Marko legala tresna garratntzitsutzat hartu beharra dago, dudarik gabe, lehenengo pausutzat, baina baliabide edo praktikarik gabe ez dauka baliorik. Paperean idatzitako  hainbat lerro baino ez, bilaka daitezke. Gure eguneroko lana eta jarrera, hezitzaile eta irakasle moduan ezinbestekoa da legedia garatu eta gauzatu ahal izateko hein batean. Funtsezkoa iruditzen zait ez bakarrik hezkidetza proiektuak garatzea, irakasleon formakuntza hezkidetzaren inguruan ezinbestekoa da ere, gure egunerokotasunean aplikatzeko, berdintasunean heztea erantzunkizun bat baita, gure erronka. 

Tresnak, baliabideak eta erakundeen lana ere egitear dago. Esan bezala, formakuntzaz, gure kasuan, adibidez, hizkuntza zein material sexistak ez erabiltzeaz gain, erraztasunez identifikatu ahal izateko eta ekiditzeko tresnak edukiko genituzke, gaur egun oraindik, hainbat material eta testuliburuetan aurkitzen baititugu.

Argi dago, aldaketak ez direla bapatekoak izango eta denbora pasa beharko dela begibistakoak izan daitezen. Gero eta nabarmenagoa da gizartean orokorrean eta hezkuntzan hezkidetzaren gaia eta nahiz eta oraindik lan handia egiteko egon, pausuz pausu, lortuko dugulakoan nago.