Aste honetako irakurgaia irakurtzean, orientazio eta aukera
akademikoak batez ere pisu handia DBH eta Batxilergoan daukala
egiaztatu dut. Baina orientazioan begirada sakona jarriz gero, Hau
Hezkuntzatik landu beharko dela esango nuke. Askotan, tutoreengan
-tutoretza saioetan- edo kontsultore/aholkulariengan jausten da pisu
gehien, batzuetan itolarri eta erredura sentsazioraino. Horregatik,
inguru hezitzailean gauden pertsona guztiok ardura bat daukagu, gure
barrura begiratu eta behatu ea gure praxian diskurtso
ez diskriminatzailea/hizkuntza ez sexista erabiltzen
dugun,
espazio
eta baliabideak era
desorekatuan erabiltzean kritika eta esku-hartzea daukagun,
partaidetza
parekidea
bultzatzen dugun,
neskei
arreta gutxiago ematen
diogun, jarrera bortitzak aintzat hartzearren,
balio
eskasagoa neskek esandakoari
ematen diogun,
espektatiba
bereziak jartzen
ditugun generoaren arabera...
Kontzientzia
pizten badugu orientazio hezkidetzaileagoa emango dugu ez da erronka
erraza. Eta
indarrak jarri nahiko nituzke nire gaian, GHn, egon badaude
hausnarketa honen inguruan eta hemen
utziko dizuet haietariko bat. Eta
gidabat zaharra bada ere (1990) oraindik erabilgarria da.
Eta erronka honekin jarraituz, ondo legoke neskak tradizioz gutxietsi izan diren esparruetan ahalduntzea eta mutilei kontzientzia piztea, enpatia bultzatzea eta desikasi araztea biolentzia genetikoa denik.
Horregatik, aurreko edizioetako post-a bi aukeratu ditut Ainhoaren “Orientazio hezkidetzailea, kontraesanak gainditzeko erronkak”, argi uzten duelako orientazioa Haur Hezkuntzatik hasten dela;
eta Ainorena “Orain aldatzen, etorkizuna eraikitzen”, lelo eder bat eskaintzen duelako: orain eskaintzen dugunak etorkizunean eralda dezake.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina