Badirudi agur esateko unea iritsi dela...
Bizi
dugun egoerak ikasturte gogor bati aurre egitea ekarri digu, eta
nahiz eta egoera ez den batere erraza, sentitzen dut ikastaroko
irakurketetan, blog sarrerak egiten, bideoak ikusten, artikuluak
irakurtzen, hausnarketak egiten..., murgilduta egon naizen une
horiek deskonektatu eta hazi egin nautela.
Egia
esan, askoz denbora gehiago eman izana gustatuko litzaidake, eta
sentsazio gazi-gozoarekin noa, gauza asko galdu ditudala uste
baitut.
Baina
beti egongo dira hor berriro hartzeko.
Izugarri gustatu zaizkit buruak eztanda egingo zidala uste nuen une horiek... batzuetan, aurrean nuena prozesatu eta ulertu nahi izateagatik, eta beste batzuetan, bizi garen sistema zapaltzaile honek eragiten didan amorruagatik. Badakit zaila dela ulertzen, baina hau guztia sentitzeak hazi egin nau.
Hemendik
aurrera ez diot utzi nahi gaian sakontzeari, begirada feministari
eutsiz joateari nire bizitzan eta, batez ere, nire lanean.
Eskola
gizarte honek behar duen pieza eraldatzaile eta bultzatzaile hori
izan dadin.
Amaitzeko, ezin dugu ahaztu...
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina