NOra?
ZeR egin?
Interesa nirea da?
Egokitua
zait?
BesteeNA?
ZerTarako?
EnpoderAtu zaitez
EZ esan eta,
Irmotasunez
BorrOkatu
NAhi duzunagatik!!!
Gai hau lantzean hainbat kontraesanekin
aurkitu naiz. Emakumeak eta gizonak berdinak direla esaten dugu baina eredu
gisa, ia gehienetan gizonezkoak bakarrik azaltzen direla. Ez dugu materiala
berriztua, eta badakigu androzentrismoaren izenean historia, zientziak,
aurkikuntzak… gizonak egina direla. Badaude material berritua, emakumeak
azaltzen direnak, asko ez daude euskaraz baina lan hori hartu dezakegula uste
dut. Emakume ereduak azaleratu behar ditugu, nahiz eta argi ikusi dugun,
curriculuma ere androzentrikoa dela.
Itxuraz gure hitz egiteko modua
zaindua da, ez dugu diskriminatzen, baina hainbat ideiei irudia jartzean
sinbolo maskulinoak agertzen zaizkigu. Hainbat bideo dira horren erakusle; suhiltzailea
imajinatu…. Zientzialaria, kirolaria,zirujaua… hizkuntzaren erabilera ez-sexistaren
erabilpena ez dago orokortua. Gidak, planak badira horretarako.
Beste batean landu genuen gaia
bueltaka dut oraingoan ere. PARTAIDETZArena. Zaila egiten zait, buelta ematea. Ikusten
dut rolekin batera datorren zerbati dela eta hori apurtzea zaila ikusten dut. Neskak
espazio publikoetan parte hartzeko zailtasunak izaten dituzte beraien lana BARRURAKA
delako. Pribatuan, etxean, emozioekin, zarata asko atera gabe, kontenitua… Mutilena,
aldiz, KANPORAKA egiten dute lan, indarrakin, publikoan, lan fisikoagoak…
Harritu egin nauen beste ideia
bat eskoletan neskei arreta gutxiago jartzen diegula da. Nire errealitateari
hurbilduz, hori antzematen dut. Eskolan behintzat, laguntza eta jarrera arazoak
azaleratzen dutenak mutilak dira. Agresiboagoak dira, mugituagoak. Neskak,
formalagoak, isilagoak.
Berdintasunezko hezkuntza afektiboa
garatu behar da. Bizitzeko afektibitatea funtzeskoa da, harreman positiboak eta
araikitzaileak izateko, gatazken aurrean auekrak izateko, aurreiritzirik eta
botere-borrokarik gabeko harreman afektibo-sexual pozgarriak izateko. Neskek eta mutilek izan duten
afektibitatearen garapen desberdina kontuan hartzea ezinbestekoa izango da:
emozioen adierazpena eta kudeaketarako erraztasun/zailtasunak eta horien
aurrean agertzen diren balorazio estereotipatuak lantzea.
Diagnostikoak egin behar dira. Planak, gidak eta laguntzak daude.
post
honekin geratu naiz. Oso bideo interesgarriak aurkitu ditudalako.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina