Duela 4 urte norbaitek blog honetan bertan "Feminista izatea beti da eroso?" izeneko post bat idatzi zuen.
Irakurri dudanean, alde askotan identifikatuta sentitu naiz nire militantzia feministaren ibilbidean, baina, batez ere, aukeratu egin dut nik ere esan nezakelako Feminismoak askatasuna, oreka, ikaskuntza eta pizten gaituen baina, aldi berean, borrokan jarraitzera bultzatzen gaituen gasolina eman dizkidala.
Bide zail honetan, ondoan asko irakatsi didaten emakume anitzak izan ditudalako zorte handia izan dut. Baina une honetan Andere Bidatzekoak diren emakumeekin gogoratu nahi dut.
Portugaleteko Mugimendu feminista martxan jarri zenean, lehendik zeuden taldeak eta beren kabuz gentozen jendea elkartu ginen. Talde horietako bat Andere Bidatz zen, feminismoan eta bizitzan ibilbide luzea daukan taldea. Hasieran, amultsuki, "Las viejis" esaten genien, harik eta "Las sabias" esaten hasi ginen arte. Ez dakit inoiz post hau irakurriko duten, baina hemendik eskertu nahi nuke haiekin batera ibiliz ikasi dudan guztia eta irakasten didaten guztia, eta zein aberasgarria den emakume hauek nire bizitzan izatea.
Nahiz eta bidea zaila izan, ibiltzen jarraitu behar dugula pentsatzen dut, batez ere nire ingurune hurbilean hainbeste dagoela egiteke ikusten dudanean.
Aste honetan jendearen prestakuntza akademikoan feminismoak curriculum eduki gisa izan duen presentziari buruz galdetzean, bai lanean, bai militantziaren inguruan, bai lagunen artean, egia esan, ez dut ezustekorik hartu.
Inork ez zekien feminismoa curriculumaren barruan agertu zenik. Askok esaten dute ikasketak aspaldi egin zituztela, baina, egia esan, gazteenak ere ez dira jabetzen. Beren prestakuntzaren barruan feminismoa egon dela esan didaten pertsona gutxik onartzen dute prestakuntza horiek esplizituak zirela gaiari buruz edo gizarte-esparruarekin zerikusia zutela. Eta pertsona horiek berariaz hautatu zituzten formakuntza horiek.
Argi dago, Irantzu Varelak artikulu honetan esaten duen bezala, “Berdintasuna txertatzea beharrezkoa dela hezkuntza-curriculumean, haurtzarorik samurrenetik”
Zergatik?
Feminismoa munduan bizitzeko modu bat dela onartu eta ulertu behar dugulako, guztiok zoriontsuago egingo gaituen elkarbizitza-modu bat, askoz bidezkoagoa delako.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina