Aurreko edizioetako Martaren post-a aukeratu dut: Zer ikusi hura ikasi. Zergatik? Beno, Katixa Agirrek aipatutako “Ikus-entzunezko sindromeak” eta horien artean Bechel sindromea interesgarria iruditu zait. Sindrome horrek dio pelikula, serie edo komik batek genero filtroa pasatzeko 3 baldintza bete behar dituela:
1. 1. Pertsonaietako bik, gutxienez, emakumeak izan behar dira eta izendatu egin behar dira/2. Batak bestearekin hitz egin behar du/ 3. Elkarrizketako gaia ez da gizona izan behar
Hau kontuan hartuta atera dezagun kontua ea zenbat eta
zenbat pelikula zoragarririk ez luketeen filtroa pasako!!
Errealitateari begira betaurreko moreak jarrita zenbat
eta zenbat egoera sozialek ere ez dutela filtroa pasatzen ikusten dugu. Astez
aste horrekin konturatzen ari gara. Espazio publikoek gizarte lehentasunez hitz
egiten dute, autobide erraldoiek, makro estadioek …. produktibitatea, indarra
eta boterea erdigunean jartzen dute.
Arkitektura feministak honetan zer esan
eta lan handia dauka.
Imaginario kolektiboan gelditzen diren emakumeak gutxi
dira eta egia horren adierazle beste adibide batzuen artean hauek aipa ditzakegu: kaleen izenak, gure hiri eta herrietan ditugun emakumeen eskulturak, Historiatik iritsi zaizkigun emakumeen balentriak edo ekintza gogoangarriak…
Emakumeok plaza publikoan dugun espazioa beraz murritza da. Beste adibide bat: Gasteizko Azkena Rock jaialdiak duen emakumeen presentzia eskasa. 2018an talde feministek salatu zuten moduan berrogei taldeetatik soilik lautan egon ziren
emakumeak.
Eta gure eskoletan zer gertatzen da? berdin harremanatzen gara neska edo mutilekin? Denbora
berdina eskatzen diegu batzuei zein besteei?
Estereotipatuak ez diren mezuak bidaltzen dizkiegu? Exijentzia maila
berdina al da? Galderak eta ideiak pentsatzeko dira.
Gero eta kontzienteagoak garenez aspektu batzuk aldatzen ari direla egia da, eta horren lekuko gure eskoletan patioak eraldatzeko ematen ari den mugimendua.
Kaleen izenekin pausoak ere ematen dira baina oso poliki. Ateneok republikanok Gasteizko kaleak berrizendatzea eskatzen dute baina Gorka Urtaranek bakarrik espazio berriak emakume izenarekin bataiatu nahi ditu.
Zer egin dezakegu? Errealitate sozialaren aztertzea, proposamen berrien ezagutzea, denon artean hausnarketa kritikoa burutzea, sare moreak osatzea eta batzutan, zergatik ez, artea, sormena, adimena, eta sentsibilitatea erabiliz, nire alaba nagusiak dion moduan, barrikadetara jotzea!!
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina