Greba egunetan ere leloa izan da, ezta?
Ez dut uste zaila ulertzeko kontzeptua denik, beste batzuekin gertatu daitekeen ez bezala. Gaur garena, zaindu gaituztenei zor diegu, gehienetan oraindik amak izan direlarik. Beraz, non dago arazoa honekin?
Aurreko edizioko honako sarrera hau nahi nuke gomendatu oraingoan, batez ere, Mari Jose Urruzolaren proposamenak partekatzen dituelako elkarbizitza positiboa sustatzeko. Ekintza errazak dira, esfortzurik eskatzen ez dutenak askotan. Eta hainbeste aldatuko luke bizitza.... zer esanik ez dago mundu mailan bizitzen ari garen egoerak ikusita.
Zaintzari lotutako abestiak pentsatzen ez naz kapaza izan ondoko bietatik bakarra aukeratzen, beraz, zuei utziko dizuet ardura!
Lehenengo honetan, Mariak EZETZ esateari buruz hitz egiten du, gure buruan pentsatzea aldarrikatzen du, hori ez baita norberekeria, AUTOZAINTZA baizik.
Bigarren hau konplexua da... gorputz barnera begirada botatzen du, keinu txikiak hadi egiten ditu eta bizitzaren edertasuna aldarrikatzen du. Benetan sakona.
Egia esan, Rozalenen edozein abestik hasunarketara eramango gaitu, plazer izugarria da bera entzutea.
Zoritxarrez, ematen du sistemak guztiz kontrakoa egitera eramaten gaituela: zenbat eta gutxiago pentsatu gure buruan, gehiago produzituko dugu eta, beraz, gutxiago zaindu; horrela, sistematik menpeko bilakatuz. Horixe da guztiok daukagun erronka, denbora GELDITU. Hemen egon, segunduak baloratu, merezi duena balioztatu... eta guk, gainera, hori dena ikasleei transmititu.
Nire ustez, erronkarik zailenetarikoa daukagu hau, zaintzarena. Hala ere, nik beti izango naiz MAITASUSNAren aldekoa edozer egiteko.
Animo taldekideok, edertasuna barnean daukagu.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina