Agurrak beti penaz...

Zuetako batzuk bezala, daramat denbora bat pentsatzen zer jarriko nuke azken ekarpen honetan... eta azkenean hasten naiz idazten gehiago pentsatu gabe.

Lehenek eta behin ESKERRAK eman nahi ditut. Uste dut lan erraldoia egin dugula, partaideok, noski, astero, astero lanean aritu garelako, zuek irakasleak jarri zenituzten jarduerak bete nahian. Baina irakasleei ere, badakidalako guzti honen atzean zenbat lan eta zenbat ordu dauden.

Partaideen ekarpenak oso interesgarriak izan dira: norberaren ideiak, pentsamenduak, proposamenak eta ekarpenak lagundu didate bidai honetan eta asko baloratzen dut eta esan behar dut asko ikasi dudala ere.

Irakasleen lana asko baloratzen dut ere. Aurretik dena pentsatu eta prestatu behar, bitartean ekarpen guztiak irakurri, aztertu, beraz lan handia benetan.

Nire azken ekarpen bat egiteko momentu honetan aipatu nahi dut atzo Gasteizen izandako kontzentrazioa edo manifestazioa. Iruditu zait, neurri baten, izan dela gure ikastaroaren bukaera sinboliko bat, hau da bukatzen ari gara eta horrelako ekimen bat antolatzen da. Nik ezin izan nuen parte hartu, baina argazkiak ikusten aritu naiz eta oso esanguratsuak iruditu zaizkit.

Argazkian ikusten den bezala FEMINISTOK PREST gaude. Eta ni ere horrela sentitzen naiz.

Orain pixka bat gehiago dakit, orain prestatuago sentitzen naiz, ilusio, energia eta indar gehiagorekin, horregatik prest nagoela sentitzen naiz:

·         Prest bidea egiteko

·         Prest aurrera egiteko.

·         Prest lanean jarraitzeko.

·       Prest erresistentziak gainditzeko...

Dudarik gabe lanean jarraitu beharko dut eta dugu, ikasten jarraitu beharko dut eta dugu, pentsatzen jarraitu beharko dut eta dugu, baina bidean nago eta gaude.

Azpimarratu nahi dut bide honetan sarea eta taldea ezin bestekoak direla eta sarea eta taldea izan dugu egin eta bukatzear dagoen ikastaro honetan.

Bukatzeko aipamen bat egin nahi dut. Duela gutxi ikastetxe bateko irakasle batek esan zidan:

Marivi, bada gauza bat gertatzen ari zaidana, gai honetan hasi naizenetik konturatu naiz ez dagoela atzeraka egiteko aukera. Betaurreko moreak jartzen hazten zerenetik ez dago modurik kentzeko.

 

Ba... ni berdin sentitzen naiz eta pozik nago horregatik.

Beraz, hemendik aurrera hau izango da mundua ikusteko modua: