Aste honetan landutako edukiei buruz egin dudan mapa kontzeptualean ikusten
den bezala, III. blokean patriarkatuak emakumeon presentzia ezabatu eta
isilarazteko erabiltzen dituen estrategia eta erramintak aztertzen ari gara:
- Historiaren kontakizun androzentrista
- Hizkuntzaren erabilpen sexista
- Errepresentazioa eta denboraren erabilpena
3. puntuari dagokionez, errepresentazioaren barnean espazio fisikoa,
birtuala eta ikus-entzunezkoa edo literarioa izango genituzke.
Hezkidetzan Esku Hartzen ikastaroa egiten ari naizenetik, lantzen dugun gai
bakoitzeko alor hori nire bizitzan edo egunerokotasunean nola dagoen aztertzen
dut eta adibideak topatzen ditut nonahi! Egun hauetan, espazio
fisikoan emakumeok dugun errepresentazioari eta lekuari bueltaka
nenbilela, ondorengoa gertatu zitzaidan: Lagun batekin korrika egitera irten
nintzen gauez, 22.00ak inguruan. Gure bideak momentu batean, trenbidearen
azpitik doan pasabide estu eta ilun batera eraman gintuen eta nire adiskide
Oihanak honela esan zidan:
“Leire, ez badizu axola, nik nahiago dut hortik ez pasa eta hemen buelta hartu”
Gauza ez zen horrela gelditu. Hurrengo egunean, Oihanaren aizparekin (Nerearekin)
topo egin nuen kaletik eta hau esan zidan:
“Leire, nola liteke zu eta Oihana gaueko ordu horietan ibiltzen zareten lekuetatik
korrika joatea? Ez al dago beste lekurik? Mesedez ez egin tontakeria gehiago,
horrela gertatzen dira gero gertatzen diren gauzak”
Ni ez nintzen isildu eta gustura gelditu nintzen gainera eman nion erantzun
eta argudio piloarekin, baina gertaera erabat esanguratsua iruditu zitzaidan.
Azken finean, Oihanaren aizparentzat argi eta garbi, badaude hainbat leku
emakumeonak ez direnak eta arrazoiz gainera!
Honen guztiaren ildotik, Habe-ren Ikasbil-en argitaratutako berri baten esteka uzten dizuet. Euskal Herriko
hainbat hiritan zentzu honetan egin dituzten ikerketen berri ematen da bertan: "Kale ilunak non, arriskua han"
Espazio birtualari dagokionez, ekarri dizkigun onurak guztiz baliotsuak diren arren, genero
estereotipoak finkatzen laguntzen duela ezin da eztabaidatu. Google-n
gaurkotasuna duten Youtuberren bilaketa azkar bat egitea besterik ez dago;
gizonezkoak nagusi diren arren, emakumezko Youtuberrak gehien lantzen dituzten
gaiak estetikari eta etxeko kontuei lotutakoak dira.
Ikus-entzunezkoetan edo literaturan antzekoa gertatzen da. Salbuespenak badaude,
noski, baina genero estereotipoen araberako rol banaketa nagusi!
Hau guztia ikusita, premiazkoa da honi guztiari hezkidetzaren ikuspegitik
heltzea. Hona hemen landu ditzakegun erronka zehatz
batzuk:
- Eskoletako gune eta eremuak aztertu mutilek eta neskek zer erabilpen ematen diegun eta binarismoa nola bultzatzen den kritikoki aztertuz.
- Erabilpen horiek denboraren eta lekuaren arabera ekitatiboagoak eta ez binarioak izan daitezen behar diren erabaki eta neurriak hartu.
- Eskoletako liburutegian dauden ikus-entzunezko naiz idatzizko aleen errebisioa egin eta balio hezkidetzaileak bultzatzen dituztenak gehitu.
- Herriko emakumeen historioaren ikerketa, azterketa eta dibulgazioa egin ikasleekin.
- Ikasleak ikus-entzunezko hizkuntzan trebatu.
Joan den urteko ikastarokideek gai honi buruz idatzitako post-en artean, Maite
A.S.-k idatzitako “Binarismoa Komunetik Behera Bota”-rekin geldituko
nintzateke. Asko gustatu zait egileak espazio fisikoari buruz egiten duen
hausnarketa, bereziki, gai honen erabilera dikotomikoak haurrengan eragin
ditzakeen ondorioak esanguratsuak iruditu zaizkit. Hona hemen post-aren esteka:
http://hezkeh0506.blogspot.com.es/2017/01/binarismoa-komunetik-behera-bota.html
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina