HEZIKETA AFEKTIBO SEXUALA

 

Zein izan dira astean zehar bor-bor ibili diren ideia nagusiak?

Aste honetako irakurgaitik jaso ditut parrafo interesgarri batzuk eta horiek komentatzera nator.

“Sexualitatea eta indarkeria bateraezinak dira. Harremanetan indarkeria agertzen denean sexualitatea zena boterekeria-gose eta indarkeriaren erotizazio bihurtzen da.”

Guztiz ados nago adierazpen honekin. Ez dot ulertzen nolatan pertsona batzuk bi kontzeptu hauek elkar lotzen dituzten. Baina tamalez errealitate bat da. Nondik datorren aztertu beharko litzateke baina edozein kasutan oso zaila da ulertzeko.

“Elkarrekiko errespetuan, nahian eta “adostasunean” oinarrituriko edozein sexualite-adierazpen zilegi da. Beti ere “adostasun” horretara benetako askatasunetik abiatu eta inplikaturiko pertsonak botere posizio berdinean baldin badaude”.

Sentitzen dot baina adierazpen hau errena dago. Zuzena bai, baina ez dago osotuta. Adin txikoekin ezin du sexu erlaziorik izan adin nagusiko batek, nahiz eta adostasunean izan. Agian “pertsonak botere posizio berdinean baldin badaude” esaldian sartu genezake adinaren atal hau, baina derrigorrezkoa ikusten dut adieraztea esplizitoki. Horrela inork ez du izango zalantzarik.  Hau adieraztea derrigorrezkoa ikusten dot, batez ere kontutan izanda azkenaldi honetan azaleratzen ari diren adin txikikoen aurkako sexu erasoak. Azken berriak ezagututa norbaitek pentsatu ahal zezakeen zeruaren babesak dena estaltzen eta justifikatzen dabiela…

 

 Azkenik, beste guztizko desadostasun bat irakurgaian erantsi den irudi baten inguruan. Irudi honetan famila eredu desberdinen marrazkiak daude. Pertsonen arteko elkarteak direla familiak uste dot ados gauela, baita hitz egin ahalko dogu txakur familia batetaz, baina inolaz ere pertsona batek eta animalia batek osatzen dute familia bat. Familia bat osatzea afektu kontu bat bada soilik, hortaz, zergatik ez pertsona bat eta landare bat?  Edota pertsona bat eta objektu baten familia?

 

R.A.E.: FAMILIA: “Grupo de personas emparentadas entre sí que viven juntas.”

Denborarekin lortu dogu familia ez nuklearra ere onartzea familia definizioaren barne eta kulturalki ere horrela dago dagoeneko onartuta gizarteagatik. Pertsonen arteko familia batetan maskota bat dagoenean ere,  hauek sentituko dute txakur, katu, edo txori hori familiaren parte dela, seguru baietz. Baina hortik abiatuta, pertsona batek eta adibidez txakur batek familia bat osatzen dabiela adieraztea gehiegikeri bat iruditzen zait.

 

Aurreko ikasturteko post-en artean hau aukeratu dot:

https://hezkeh0506.blogspot.com/2021/03/heziketa-afektibo-sexuala_50.html

“HEZIKETA AFEKTIBO-SEXUALA”

 

Aukeraketa hau alde batetik proposatzen dituen esteka eta bideo kopuruagatik izan da. Eta azken hauen artean oso gustuko izan dot hurrengoko hau:

https://www.youtube.com/watch?v=skp5f6gA_5g

 Lehen aldiz aspaldi ikusi neban goiko bideo hau eta izugarrizko zirrara eragin zidan. Bertan oso ondo ikusten da barnetik DENAK garela berdinak (hezurrezko egitura berberarekin osatuak). Kanpoko itxurak, sexuak eta koloreak ezer gutxi inportatzen dabiela.

 

Aste honetako gaiaren inguruko baliabide (abesti, irudi, bideo), irakurketa edo erreferentea izan daitekeen norbait proposatu ikasleekin erabiltzeko.

Goian aipatu doan bideoaz aparte beste hauek proposatuko nituzke:

“Una jaula de grillos” filma. “The birdcage”, Mike Nichols zuzendaria, 1996.

 

https://www.filmaffinity.com/es/film944478.html

Ez dot ezagutu modu dibertigarriagorik bilatu filma hau baino aniztasun sexuala tratatzeko. DBH-n hezkidetzan jartzen nizkien ikasleei eta izugarrizko arrakasta zeukan beti. Hortaz, hezkidetza gai serioa bada ere, badago humorez tratatzeko aukera ere. Gainera aktore bikainez osatutako filma da. Zer gehiago eskatu ahal da?

Bere parean legoke ere IN & OUT filma (Frank Oz, 1991), baita izugarrizko komedia non irakasle batek deskubritzen duen bere homosexualitatea.

 

Beste filma bat ere oso egokia, baita ere DBH ikasleentzako hurrengoko hau da:

“Antes de que anochezca” “Before Night Falls”, Julian Schnabel zuzendariarena (2000).

Filma hau ez da komedia bat, egia esan errealitatzezko historio bat kontatzen du modu oso gordinean. Javier Bardem aktoreak interpretatzen du Cuba-ko Reinaldo Arenas poetaren bizitza. Bati baino gehiago argituko dio filma honek nolatan tratatzen zuen Cubako diktadurak homosexualak. Garbi dago trataera berezi hau homosexualen aurkakoa diktadura ugarien ezaugarri bat dela (F. García lorca nola bukatu zuen gogoratzea besterik ez dago). Zalantza gehiago baldin badauka norbaitek gai honetaz irakurri dezala G. Cabrera Infantek idatzitako memoriak, Mapa dibujado por un espía, 2013. Gauza bat bada adierazgarria oroipen liburu horretan da Cubako agintarien obsesioa “marikoi”-en aurka.

 

 

Orain arteko gutxi iruditzen bazaio norbaiti, hona hemen beste benetako historia bat, U.R.S.S.en gertatutakoa: Citizen X filma (Chris Gerolmo, 1995). Bertan garbi ikusten da utopia komunista materializatzen duen estatu batetan ezinezkoak direla gay-en esistentzia. Baina uste dot oraingo Errusia eta orokorrean Europa ekialdeko herrialdeak ez direla honetan asko aldatu.

 

 Zein da zure ustez hau guztia eremu hezitzaileetan/jendartean lantzeko erronka nagusia?

Orain arte esandako guztiarekin uste dot nahiko garbi gelditu dala erronka ANIZTASUNA onartzea dela. Ikasleek, et gizarte osoak, ulertu behar du LEGE-a bakarra dela, guztiontzat berdina. Gu geu, gizabanakoak gara DESBERDINAK. Berdin du zein den desberdintasuna: etnia, kultura, hizkuntza, sexua, generoa,  erligioa... Guztiek berezitasun pertsonalak dira. Baina denok gara desberdinak besteekiko (edo behintzat horren aukera izan beharko genuke beti) eta aldi berean berdinak gara legearekiko.