Denak ala inor ez, dena ala ezer ez

Mikel Laboaren abestiaren apologia egin baino gehiago, sarrera honetan FEMINISMOA zer den azaldu nahiko nuke nire hitzetan. Azaldu baino, azaltzen saiatu, izan ere, zaila egiten da eztabaida luze eta sakonetan sartu ahal izan gabe feminismoa zer den azaltzea, hala ere hortxe doa nire saiakera xumea:

Feminismoa gora eta behera hausnartzen hari nintzen bitartean, Loinaz Lekuonaren sarrera hau topatu dut eta gauza askorekin erabat ados nago, batez ere, feministak erradikala izan behar duela dioenean, Irantzu Varelaren hitzak lekukotzen dituen bitartean. Gauzak ezin dira erdizka egin eta gauza askoren inguruan zalantzak izan ditzakegun arren, feminismoak ezin du horietako bat izan, zergatik? Emakume izanda (nagusiki, baina ez horregatik bakarrik), nola ba geure buruaren alde egiten duen bizi eredu eta mugimendu baten aurka egon? Nola ba gure teilatuari harriak bota? Honek norberaren aitortza eta zaintza alde batera uzten ditu eta ez gaitezen engainatu, hau ez da sanoa.


Inguruan ildo feministen inguruan galdetu dudanean, hainbat eta hainbat erantzun jaso ditut, baina horien artean hauek aipatu nahiko nituzke: prebentzioaren lanketa eta maitasun zein sexualitatearen inguruko eztabaidak ematea. Nerabeekin lan egiten dudan heinean, etengabe ikusten dut idetifikatu gabeko indarkeriak jasaten ditugula emakumeok eta aldakatarako, lehenengo aldatu behar den hori zer den jakin beharra dugu, ondoren hau ekiditeko estrategiak martxan jartzen ditugun heinean. Bestalde, sexualitate eta gorputzaren inguruan dugun estigma eta tabuek gauza asko eta asko ez gozatzera eraman gaituzte, larrua burututik jotzea eta ez gozamenetik, besteak beste.


Emakume bat aipatu beharko banuke, Waris Dirie aipatuko nuke. Waris Somaliako emakume bat da, ablazioa egin zioten eta berak maite ez zuen gizon heldu batekin ezkondu nahi zutenez, desertutik ihes egin zuen. Bizitzako ildoak jarraituz eta barrutik indar asko aterata, ahotsa altxatu eta emakumeen jazarpenaren inguruko hitzak zein ekintzak martxan jarri ditu, bere hitzak ez ditu inor epel uzten eta hausnartzera eramaten gaituzte. Hala ere, ez gaitezen engainatu, patriarkatuak forma asko ditu eta feminismoak ere modu askotarikoa izan behar du, nola ez. Emakumeok biktima izatetik haratago, talde egin eta honi era bateratuan aurre egin behar diogu, ezberdintasunei baino, berdintasunei kasu eginez. Esan bezela, denak ala inor ez, dena ala ezer ez...

Waris Dirieren autobiografian oinarritutako pelikula bat uzten dizuet hemen, "La flor del desierto" deiturikoa. Eta bestalde, Nazio Batuen aurrean esan zituen hitzak birgogorazi nahi nituzke bide batez.