Hona hemen nire gaiari buruzko memea:
Aurreko edizioetatik #andoniren posta hau oso interesgarria iruditu zait, baita atxikitu dituen baliabideak ere. Aukeratutako bideo hau ere asko gustatu zait, gainera euskaraz dago:
Heziberri 2020 aztertu eta gero, identitatearen garapenaren inguruan Oinarrizko Hezkuntzaren xede bat aipatu nahiko nuke:
b) Pertsonaren garapen integrala, maila guztietan: garapen fisikoa, kognitiboa, komunikatiboa, soziala, kulturala, morala, afektiboa nahiz emozionala, estetikoa eta espirituala.
Honekin batera, “Aniztasuna eskola inklusiboan” azaltzen duenean, honako hauek aipatzen ditu:
*Sexu‐joeren aniztasuna. Nork bere sexualitatea sentitzeari dagokionez, norberak nahi bezalako sexu‐harremanak izateari dagokionez, pertsonok orientabide desberdinak ditugu, jakina. Historikoki, baina, mota horretako aniztasunari bizkarra emanda bizi izan gara, eta, horren ondorioz, zenbait ikaslek aparte sentitu dute beren burua.
*Genero‐aniztasuna. Gizarte‐konstruktu bat da generoa, ikasle guztien oraina eta geroa baldintzatzen dituzten desberdintasun bidegabe askoren berri ematen diguna.
Kurrikulum ezkutuari dagokionez, zenbait gauza hartu beharko genituzke kontutan: hitzegiteko modua, hizkuntza sexista ekidituz, estereotiporik gabe, orain arte emakumeei atxikitu zaizkion ezaugarriei garrantzia emanez; ikasleen partaidetza parekidea bermatzea, denei aukera berdinak eta esaten dutenari balorea emanez.; aniztasuna errespetatu eta balioetsiz; eredu egokiak emanez, bai erabiltzen ditugun material zein adibideetan, izateko eta bizitzeko modu desberdinak daudela erakutsiz.
Genero-identitateen inguruan emandako aurrepenei buruz esango nuke, eman direla baino oraindik lan handia egin behar dugula honen inguruan. Adinaren arabera ere aldaketa desberdinak eman direla iruditzen zait. Helduagoen kasuan, gaia naturaltasun gehiagoz tratatzen da eta modu “ulerkorrago” batean, baino kasu askotan, “hobe nire semea/alaba ez bada” pentsatzen dutenaren sentsazioa daukat. Azken finean,beraien seme-alabak gay, trans, lesbiana badira, sufritu dezaketelakoan daude eta horren beldur dira.
Tarteko adinekoen artean, benetan uste dut aurrerapausu handiak eman direla, bakoitza nahi den bezala izatera eta pentsatzera hurbilpen nabaria egin dela, askatasun gehiagorekin… hau da behintzat nik sentitzen dudana.
Eta txikienetan adibidez, gaia erabateko normaltasunez ematen da. Geroz eta maizago izaten ditugu bi ama edo bi aita dituzten ikasleak, baita mutila izan baino neska sentitzen den kidea gelan...eta bizipen guzti hauek aniztasunarekiko errespetua sustatzen dutela uste dut.
Hala ere, honetan lan egiten jarraitu behar dugu, irakasleak formatuz eta ikasleak sentsibilizatuz. Aipatu nahiko nuke, ultraeskuinak ematen ari dituen mugimenduek ere beldur puntu bat ematen dutela eta ezin ditugula egindako aurrepausuak atzera egiten utzi.
Bukatzeko “dibujando el genero proiektuko zenbait bideokin uzten zaituztet.
“La forma más clara y didáctica de explicar el género a niños y a adultos”.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina