Aste honetako behaketa zehaztu baino lehen, curriculum-aren hainbat eremuei bota diet begirada, eta hainbat arloetan gertatzen dena ikusi eta gero, ikastetxeek berdinatasunean oinarritutako hezkuntza modu erabakigarrian sustatzen duten hezkuntza-politikek bultzatu beharko luketela pentsatzen dut.
Science aldizkarian argitaratu zen artikulu batek (Bian, Leslie eta Cian, 2017), askoren harridurarako, generoari lotutako estereotipoek sei urte baino lehen izandako eragina adierazten zuen. Horrela, adin horretan dauden neskek aukera gutxiago dute beren generokoak "benetan, benetan adimendunak" direla sinesteko, zailtasun-maila altuko gisa interpretatzen diren jarduerak saihestuz. Hori izango litzateke berehalako ondorioa, baina, epe luzera, emakumeek tradizioz prestigioarekin lotutako lanbide-eremuetan (fisikoan, adibidez) duten azpiordezkaritza azalduko luke, gaitasun kognitibo handia genero maskulinoarekin soilik lotzen baita.
Jokoak rol sexual estereotipatu batean duen rola. Horrela, besteak zaintzea, etxea mantentzea eta abar lotzen dira, jokabide-erreferente bihurtzen dira, genero-rolei lotutako "naturalki" gisa barneratzen eta interpretatzen dira.
Horri guztiari gehitzen badiogu eskola batzuek generoaren araberako bereizketari eusten diotela eta horietan neskei esplizituki irakasten zaiela haiengandik espero den rola hartzen, beren portaeran ("neskek ez dute egiten"), beren hizkeran ("neskek ez dute esaten"), beren itxuran ("neskek ez dute eramaten, ez dira jartzen"), eta abar, prest dago genero-desberdintasunaren oinarri den "ekaitz perfektua". Gizarte askotan dago, nahiz eta herrialde aurreratuenetan modu esplizituan eskola eta curriculumean ez ikustea, gertatzen da.
"Ekaitza", aldi berean, testu-liburuetan emakumezko erreferenteez egotearekin osatzen da, non ez den emakumerik ikusten tradizioz maskulinotasunaren rolari lotutako leku eta lanbideetan, hori baita gutxiagotasunaren barneratzea eragiten duen funtsezko beste faktore bat.
Orain hezkidetza eskolan eta familian premiazkoa da. Zuzendaritza-taldeak eta hezkuntza-administrazioa inplikatzea ezinbestekoa da. Zuzendaritza-taldeak, irakasleak, hezkuntza-administratzaileak eta arduradun politikoak inplikatu behar dira.
Aste honetan, oso laburra posta, baina gustatu zait Mariak pasa den urtean konpartitu zuen PEPE ETA PEPAREN ISTORIOA ren baliabidea. Oso ondo kontatzen du nola hasten diren harremanak eta zertan amaitu ahal duten.
Superlola ipuinarekin amaituko dut. Superlola ipuin hezitzailea da, superheroina izan nahi duen neska ausart bat protagonista duena. Amets egiten du mundu hobeago batekin, non haur guztiak askeak izango diren nahi dutena izateko.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina