Ikasgaiaren
bideoa eta irakurgaia ikusita, gaia dimentsio ezberdinetik jorratuta dagoela
iruditu zait. Batetik, festak tradizio bezela. Bestetik festak guztiontzat
espazio bezela. Eta bukatzeko, festak eskolaren esparruan, eta hor hiru ardatz:
berdintasunarekin eta estereotipoen erlazioarekin zerikusia duten
aldarrikapenerako egunak (martxoak 8…), oporraldien bezperakoak (Olentzero…)
eta ikastetxeen kokapenaren,etaparen eta kulturaren arabera ospatzen direnak
(euskararen eguna).
Tradizio
bezala hartzen baditugu, zumarragarra naizela kontuan hartuta, ezin dut pasa
Ezpatadantzaren inguruan hitz egin gabe. Eta zentzu honetan, Irrintzi Dantza
Taldekoek, hots, egun horretan dantza egiten duen taldeak, egin zuena,
eredugarri iruditzen zait. Egun horietan tokiko komunikabideetan asko hitzegin
zen gai honen inguruan eta urtebete lehenago, antzeko bidean, Legazpiko
Sustraiak hartutako erabakiaren ingurua. Hona adibide bat.
 |
| Vicente eta Auzmendi. Irudia: Goiberri |
Hilabete batzu beranduago, Hondarribiko Jaizkibel Konpainiak
sustatutako “Hondarribia Berdintasunaren Hiria” saria jaso zuen Irrintzik baina
ziur nago, haientzako saririk onena, bizitako esperientzia eta bizilagunen harrera bikaina eta batez ere
naturala, izan zela.
Zumarragarrok beti gozatzen dugu Santa Isabel
eguna baina egun hura berezia izan zen. Egun hartan, Oihane Vicentek, Josune
Martinek, Ane Egiak, Ines Aztiriak eta Amaia Plazaolak egin zuten dantza eta bide
batez, talde horretan dabiltzan neska guztientzat eta gizartearentzat eredu
bilakatu ziren. Dena den, taldekoek genero ikuspegia erakutsi dute beti, hain
mediatikoa izan ez bada ere.
 |
| Oihane Vicente dantzan. Irudia: Aresti |
Bigarren dimentsioa, festak guztiontzat espazio bezala.
Elkarteak, ikuskizunak, ospakizunak eta batez ere kaleak. Hor hainbeste dago
egiteko.
- Oraindik ere,
elkarte guztietan ez da bermatzen emakumea bazkide izateko aukera.
- Oraindik ere
festetako plaza nagusira etortzen den zenbait orkestretako emakumeen
papera “ikustekoa” da, emakumea objetu sexualizatua bezala agertzen
delako.
- Oraindik ere
behin eta berriro gogoratu behar da, ezezkoa, ezezkoa dela ligatzerakoan.
- Oraindik ere
ezberdin tratatzen da alkoholaren ondorioa neska edo mutikoetan (“neska
mozkortu?”)
- Oraindik ere
emakumeek ez dute kalea askatasun osoz gozatzen; festatan ere ez.
- Oraindik
ere...
Baina hirugarren dimentsioa falta zait. Eskolan ospatzen
diren festeena. Irakurgaian
agertzen diren hezkidetza baliabideekin bat nator, ze kontsumismoaren
ikuspegitik ere erabili genitzake festa eta ospakizun batzu kuestionatzeko. Eta gizarte eredu berriekin ere
aztertu daiteke. Zer da Olentzeroa? Zer ospatzen dugu gizarte gero eta laikoago
batean? Eta Santa Ageda? Zer azalduko diegu gure haurrei festa hauen inguruan?
Horregatik, erreflexioa sustatzea oso aberasgarria izan daiteke hezkidetzaren
ikuspuntutik. Hortik beraz hezkidetzaren erronkak:
1.
Generoaren ikuspuntutik erreflexioa sustatu
2. Festa
hauetan agertzen diren protagonistek sustatzen duten eredua aztertu
3. Eredu
berriak erakutsi (festa bizitzeko eredu berriak, festa ospatzeko eredu berriak,
festaren protagonista eredu berriak)
Iazko postei dagokionez, maisazoeren http://hezkeh0506.blogspot.com.es/2015/11/jaiak-eta-ospakizunak-betaurreko.html Zergatik?
Dimentsio asko ikutzen dituelako gaiaren inguruan, eta benetan arlo zabal-zabala
da. Post batean jorratu ezinezkoa. Eta izenburua laburpen ona delako:
betaurreko moreen ikuspegitik.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina