Sare
sozialak komunikaziorako eta jendartearen eraikuntzarako sekulako
tresna boteretsuak direla iruditzen zait. Bizi dugun mundu
globalizatu eta indibidualista honetan, modu oso erraz eta azkarrean
hormak eta murruak botatzeko gaitasuna duen galaxia berria da
niretzat, sare sozialena. Hain da handia, zabala, mugagabea,
kontrolaezina... ezen ikara sortzerainoko arma gisa ulertzen baitut.
Kontrolaezina
guretzako, noski. Ziur bainaiz erakunde handienek oso kontrolaturik
gaituztela eta, modu horretan, gure sare sozialetan maneiatzen dugun
eta hedatzen dugun informazio oro oso baliagarria zaiela euren
negozio eta helburu politiko-ekonomikoak lortzeari begira.
Dena
den, hausnarketa gure ingurura hurbilduz, esango nuke norberak
harremanak eraikitzeko eta informazioa eman eta jasotzeko gero eta
gehiago ustiatzen diren bideak direla sare hauek. Whatsapp, facebook,
twitter, instagram... gero eta normalizatuagoak daude gure
egunerokoan, eta askok, munduan gertatzen ari dena kontatzeko eta
ez dakizkigunez jabetzeko erabiltzen ditugu egunerokoan; gure mundu
txikian (familian, lagunartean, profesionalki...) eta baita mundu
zabalean ematen diren gertakarien berri izateko (albisteak, iritziak,
umorea, aisialdia...).
Horretarako,
bakoitzak gustuko edo intereseko dituen sareak josten eta
desegin ditu. Erlazioak sortu eta hausten dira
uneoro, beraz, mugimenduan eta bizirik gaudenaren seinale da. Jendeak
bere eguneroko errealitatea gainontzekoekin konpartitzeko erabiltzen
ditu sare hauek. Batzuek bizitza pertsonala zabaltzen dute internetez
edo aplikazio hauen bidez, beste batzuek aldiz, helburu sozial eta
politikoekin erabiltzen dituzte tresna horiek.
Beti
pentsatu izan dut egiten den erabileraren araberako bihur litezkeela
lagun ala etsai. Alegia, gauza gehienetan bezala, neurria hartu behar
zaiola tresna bakoitzari, eta norberak kontzienteki hartu behar duela
norabide bat edo beste, dituen onura eta kalteak zein izan daitezkeen
jakinik, hain zuzen. Ez naiz ni izango inor epaituko duena egiten
duen erabilerarengatik, modu kontzientean eta borondatez egiten duen
heinean. Jarduera edo bizipen pertsonalak aurrez-aurre
konpartitu eta partekatzearen aldekoagoa naiz ni. Hau da, ez zait
gehiegi gustatzen nire bizitza pertsonalean egiten ditudan irteerak,
bazkariak, parrandak... eta abarrak sareetan zabaltzea. Aldiz,
momentu askotan erabili ditut jendarte zabalari edo lagunarteari
helarazi nahi dizkiodan hausnarketak, ekintzak, aisialdi
proposamenak, herri ekimenak... konpartitzeko. Uste baitut, jende
gehienak erabiltzen dituenez gero, egunerokoan informazio
interesgarria zabaltzeko modu erraz, azkar eta eraginkorra direla.
Mass-medien informazio kargari aurre egiteko arnasgune gisa ulertzen
ditut sare hauek.
Uneotan
dugun egoera eraldatzeko komunikazio tresna merke, erraz eta
eraginkorra dira. Jendartea hezteko ikasgela erraldoia dugu.
Beraz, zergatik ez?
Sare sozialak HEZKIDETZAN ere erabil
ditzagun: zentzuz, modu kontzientean, eguneroko lanabes gisa. Eta
ustiatu ditzagun ahal beste gure interes eta helburuak lortzeko xedez!
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina