Nire etxean berandu sartu ziren ordenagailua eta Interneta, mugikorra nire eskuetara
iristeko nerabezaroan ongi sartuak egongo ginen. Dena den, ez dut hauek eskuratu baino
lehenago euren beharra sumatu nuen
sentsaziorik. Apurka apurka, geroz eta teknologiaren eskaera handiagoa nuen,
bai eskolan, eta bai gizartean; urteen joanean, eskaera hori
areagotuz joan da eta gaur egun eguneroko tresna bilakatu zaizkit ordenagailua,
Interneta eta mugikorra. Horiekin
batera, sare sozialak ere etxekotu ditut.
Sare sozialei dagokienez, gauza orok bezala, alde onak eta txarrak dituela deritzot.
Informazio kantitate handia mugitzen da horietan, eta zirkulazio horretan
bagabiltza filtroak beharrezko ditugula deritzot. Zer den jasotzeko modukoa eta
zer ez bereizteko gai izan behar dugu, begitik sartzen zaiguna sailkatu egin behar dugu bai edo bai.
Sailkapen hori egiteko gai bagara, prest egongo gara tentuz sare
sozialetan nabigatzeko. Gure iritziak eman, gauza interesgarriak konpartitu… modu
honek interes bereko pertsonekin elkarrekintzan asko ikasteko aukera eskaintzen du.
Dena den, sare sozialekiko dagoen dependentzia ere ez dut gogoko.
Nire aburuz, bataz beste, ordu kopuru handiegia eskaintzen zaio gaur egun
teknologiari. RTVE-k 2016ko azaroan argitaratu zuenez gazteek egunean 4—5 ordu
igarotzen dituzte mugikor edo tableten aurrean.
Hori horrela kudeaketan arazoa dugula esango nuke.
Sare Sozialen erabilerak helburuen arabera izango da egokia.
Lanerako edo ikasketarako bada, onartzen dut ordu kopuru handia hor igerian
igarotzea. Baina aisialdi hutserako baldin bada, ez nuke onartuko hainbeste ordu pantaila aurrean
gastatzerik.
Nire aburuz, kontzienteki gara erabilera okerra eta egokia
bereizteko. Baina, ondoren, guztiok gaude sareen sarean harrapatuta. Hau
horrela izanik, kontzientzia hori ez dezagula bederen inoiz galdu eta gure
inguruko egoera ez dadila ondorengo argazkikoa bezalakoa bilakatu!
Ongi segi!
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina