Heziketa afektibo sexualaren bloke honetan irakurritako denak sentimendu kontrajarriak ekarri dizkit. Alde batetik, amorrua: jaso genuen heziketa afektibo sexual ezagatik edo behintzat ez egoki edo partxe eragatik. Nostalgia: identitate sexuala eraikitzen hasten zaren garaiaren inguruko oroitzapen asko ekarri dizkit gogora. Poza: orokorrean hezkuntzan gabiltzan jendeak hau garatzeko eta benetan lantzeko dagoen beharraz kontzientzia nabaritu dudalako azken urteetan. Guk edukitako gabezi batek sortua edo?
Aurreko urteetako Post-etan informazio mordoa eta bideo oso interesgarriak aurkitu ditut, bat aukeratzekotan #Jaso- rena aipatu nahi dut. Arrakalak dokumentala oso interesgarria eta hurbila iruditu zait eta kolektibo oso baten hausnarketak, esperientziak eta beharrak ikusteko ezinbestekoa.
Azken urteetan oso proiektu interesgarriak atera dira alor honetan, asko oso entzutetsuak izan dira: Gasteizko Porno eskola eta Nafarroako Skolae aipatu nahiko nituzke besteak beste. Tamalez kolektibo katolikoek beraien kontra egindako salaketak sortutako oihartzunak estali zuen bi proiektu hauen balio hezkidetzailea. Harrigarria nolako indarra eta legitimitatea duten oraindik ere sistema heteropatriarkal eta katolikoak ezarritako erresistentziek. (Berria, 2017), (Berria, 2020)
12-13 urterekin hasten dira EAEn pornografia ikusten
Beste artikulu honen izenburuak ere zer pentsatu eman zidan. Harritu ez, nik bizitako errealitatearekin bat egiten duelako baina bai askotan ez dugulako kontuan hartzen heziketa afektibo sexual efektibo bat garatzerako orduan. Gazteengan eragin nahi badugu ezin diogu errealitate honi muzin egin eta Pornoa oso errotuta dago gure gizartean.
Guzti honekin ere Sex Education telesaila gomendatu nahiko nuke, heziketa sexuala jorratzen dute umorea erabiliz baina errealitatea ondo islatuz.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina