Batetik emakumeek historian zehar eginiko
ekarpenak ikusezin bihurtzeko egin diren ahaleginak eta honek, hizkuntzan nola
islatu den aztertu dugu aurreko asteetan. Oraingoan, emakumearen errepresentazioa
eta denboraren erabilera aztergai dugu. Nola erabiltzen dira gure inguru
gertuko espazio fisikoak, zenbat kale emakumeen izenekin?, zenbat monumentu
emakumeak irudikatzen?...aipatzen ez bada ikusezina eginez. Guzti hau, gure
ikastetxeetako espazioen erabileran islatzen delarik, eskolako patioko erdiko espazioak eta handienak futbola gustatzen zaien mutilez okupatuak
izaten dira, bazterretako espazio estuak
neskak eta futbolean egiten ez dutenen artean banatzen diren bitartean.
Hauek, askoz gehiago dira eta espazio txikiena erabiltzen dute, eta zer nolako
jokaera izaten dute baloia urrun botatzen dutenean … Horrela, urte askotan
zehar sozializatzen dira , heltzen da momentua, ikasleek, egoera hau normalizazioz bizi izaten dutela
(ikusezina). Komunen erabileraren inguruan Amelia Barquinek, mutilek pixa zutik egiten ikastea beharrezkoa
ote den eta horrek maskulinitatearekin duen harremana eta bestetik, neskek eta mutilek komun
desberdinak edukitzearen beharraz, eta honek dakartzazan ondorioak aztertu ditu.
Hezkuntzak, ikasleen garapen integrala
bultzatu behar du eta bide honetan, ezinbestekoa da, ikasle guztientzako
berdintasunezko espazioak bermatzea. Beraz,egoera honek ikastetxeetako espazioen
berrantolaketara garamatza.
Teknologi berrien korronteak gogor jotzen dabiltza eta haize berriak ekarri dituzte eta dakartzate, hortik, hauen
erabilpena sistema patriarkala zalantzan jartzeko.
Ikus-entzunezkoetan ere asko esateko dago
zer adierazten dute marrazki bizidun gehienek?, filmek?, iragarkiek? Emakumearen
presentzia, zer nolakoa?.... Marrazki bizidun, film edo iragarkietan estereotipoak oso markatuta egoten dira kasu gehienetan; emakume sumisoak,
lirainak, ahulak, beldurtiak, etxeko lanak egiten edo etxe barruko eta
kanpokoak aldi berean egiten gizonezkoak aisialdian edo kanpoko beharretan
dauden bitartean. Askotan, seme-alaben
heziketa eta zaintzaren ardura soilik emakumearen zeregin bezala agertzen da.
Gizonezkoen estereotipoa, indartsua, oldarkorra,
abenturazalea ...modukoak adierazten dituzte ikus-entzunezko gehienak.
Horregatik, ikasleek kontsumitzen dituzten entretenimendu
bisualak sexu-genero estereotipoak zalantzan jarri eta deseraikitzeko modukoak
eskaini behar zaizkie. Eredu berdinkideagoak, eta anitzagoak.
Espazio berdinkideak izateaz gain, denboraren erabileraren
kudeaketan ere berdinkidetasuna bermatu behar da.
Ikastetxean egin beharrekoak:
-
Espazio
ezberdinen okupazioa eta erabilerak aztertu.
- Institutu
osoko okupazio eta erabilera hezkidetzaileak bultzatu, espazio guztietan
aniztasuna bermatuz.
o
Kiroletan.
(Denek parte hartzeko jarduera fisikoak bultzatu)
o
Jarduera
alternatiboetarako espazio zentralak sortu (zibak, trukamen, sokasaltoak, pinpon,
malabarak, igela, horma-arbel erraldoiak, patinak…)
o
Jolas
kooperatiboak sustatu.
-
Ikus-entzunezko
materialak aztertu eta hezkidetzaileak direnak sailkatu.
-
Teknologi
berrien erabilpenaren onurak eta arriskuez ohartarazi.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina