Sexu-genero sistemari buruz aritu
gara 2019ko urriaren aste honetan. Hasiera uste nuen lorpen handi bat zela “edozein
jarduera edo eremutan emakumeen eta gizonen arteko ezberdinkariak kontutan
hartzen dituen enfokea”z konturatzea.
Irakurgaia irakurri eta astean zehar eginiko
jarduerak burutu ahala konturatu naiz gai hau ez dela azaletik hartu beharrekoa
eta jabekuntza prozesuak desberdintasunak identifikatzeaz gain, zerbait gehiago
behar zela. Genero-ikuspegiaren
enfokeak sistematikoki emakume eta gizonen baldintzen,
egoeren eta beharren arteko ezberdintasunak aztertzea suposatzen badu, zein
dira gure gizartean genero sistemari bruzu sortzen diren diskurtsoak eta zein
legitimitate ematen zaie?
Nork du hitz egiteko eskubidea
eta nor dira ixiliarazten diren persona eta sektoreak? Dolores Julianok 2017n “Tomar la palabra:
mujeres, discursos y silencios” liburuan idazten duen bezala, diskurtsoak
eta mezuak garrantzia dute, portaera batzuei zilegitasuna ematen dietelako eta momento
bakoitzean onargarria denaren muga markatzen dutelako.
Noren mezuak sinesten
dira gehienbat? Botere soziala dutenen diskurtsoak sinesgarritasun handiagoa
dute. Beste sektore batzuk ez dute ahotsik eta horiei erreparatzea
garrantzizkoa izango zaigu.
Eta emakumeen mezuak entzun eta
ulertu behar direla dio argentinar antropologoak; Antropologiak, Soziologiak,
Komunikazio zientziak, eta Hezkuntza zientziak ahots ixildu horiek entzun eta
ulertu behar dituztela, legitimazio falta duten argudioak azaleratuz.
Hori da, hain zuzen, “El
juego de las astucias. Mujer y construcción de modelos sociales alternativos”
defendatzen duen ideia, adibidez: botere soziala ez zuten eremuetan,
emakumeek ahoz kontatutako ipuietan, emakumeen mezuak (ez bakarrik modu agerian
egindako aldarrikapenezkoa baizik eta egunerokotasunekoak ere) irakurtzen
jakitea ezinbestekoa dela, emakumeen subertsioa beti eman delako eta
hori identifikatzea ere garrantzizkoa dugulako.
Beraz, genero sistemaren diskurtsoak
identifikatzearekin batera, sortu diren subertsio diskurtsoak ere
identifikatzen ikastea interesgarria izango zaigu ixilarazitako ahotsen mezuak
ere ulertu ahal izateko.
Genero iksupegia hezitzaileetan (formalean, ez formalean,
etxean…) lantzeko oztopoak aipatu beharko banitu, honako hauek dira nere ustez
garrantzitsuenak: diskurtsoen analisi sakona egitearen zailtasuna, irudietan
oinarritutako mezuen gaur eguneko sinesgarritasun
handiari aurre egitearen zailtasuna, irakasleek eta hezitzaileek ahotsik gabeko
pertsonen entzuleak izatearen kontzientzia beharra (emakumeena, ekonomikoki
egoera larrian auden pertsonen ahotsa, kultura gutxietuen ahotsa…) eta
diziplina desberdinetatik (Hezkuntza zientziak, Soziologia, Komunikazio Zientziak
eta Antropologia) laguntza izatearen kontzientzia, diskurtso anitzen
deslegitimazioan laguntzeko.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina