Hasieratik uste
izan dut sarreran jasotzen den Itziar Ziga-[1]ren
“Bi sexu, bi genero: guztioi hainbeste min egin digun determinismo
dikotomikoa” , ezin
zela hain labur, argi eta bortitz azaldu. Esaldi benetan eraginkorra deritzot,
irakurri eta hausnarketan sakon luzaroan murgiltzeko, bizitzan zehar egin dugun
ibilbidea, zenbat pasarte, egoera… gogora ekartzeko, haserretzeko, zenbaitetan
indar nahikorik gabe esku hartzeko gai ez garelako izan, edota bai, aurrerago
indarberrituta, duintasunaren bila.
Zenbat borroka
azken indarretaraino, Anuntxi Aranak[2] dion kategorien argitasuna, biribiltasuna
eta distirarekin haustea erabakitzen
duzunean eta zailtasunak zailtasun atzera egin gabe jarraitu: “errealitatea
higikorra eta lainotsua da... eta haren aldean kategoriak argi, borobil eta
distiratsu agertzen zaizkigu”.
Lanketa guztia
neure barneari galdezka aritu zaio, bide batez, egindako hautuen birbalidapena
eskatuz, errealitate lainotsu horretan, bidegurutzetan hartutako irtenbideen
nolakotasunean. Eta erantzunak baiezkoak izan dira, merezi izan dutela,
hainbeste min egin digun determinismoarekin hainbatetan haustea, nahiz oso
anker, gogor eta garratz suertatu. Baina bestela ez zukeen irtenbiderik.
Orain badakit
genero-ikuspegia dela tresna, jakintza guztiak zalantzan jartzeko lagungarri,
egia eta unibertsaltasuna darabilten diskurtsoak deslegitimatzeko eta
patriarkatua gizonek emakumeen gainetik eginiko botere-hartze historikoa[3],
ezberdintasuna iraunarazteko egitura salatzeko.
Baina aurrera
egin ahala, osatuz joan da ikuspegia, transfeminismoaren
kontzeptualizazioarekin bat eginez: emakume anitzen arteko ezberdintasunak
agertaraztea eta kontuan hartzea, agerian jarriz entzuten ez direnen ahots
guztiak.
Gelarako
baliabideen artean, aste honetan behin eta berriz landu dugun ipuinaren
ikuspegitik, aurreko edizioetako ikastarokideek egindako post bat aukeratu dut
2017an Itxaso Perez-ek idatzia eta bat nator erronka
komunitate osoaren inplikazioan datzala, ekitatean eta justizia sozialean
oinarritutako planteamendu etikoak… bazterkeriarik gabe hezkuntzak eskaintzeko:
... oztoporik
handiena,... aliatuak ez aurkitzea da, hau da, norberak bakarrik aurre
egitea zaila da, ... Beraz, ikas-komunitate osoan bilatzea izango litzateke
idealena, gurasoen aldetik, lankideen aldetik eta eskolan parte hartzen duten
guztien esku egon behar da benetako aldaketa.
[2] Arana, A.,
Sexismoa sinbolo eta arketipoetan, artikulua Emakumea:sexua ala generoa
liburuan (28.or.)
[3] Sau, Victoria, Diccionario ideológico feminista.
Bartzelona: Icaria, (1990, 237-238 orr.)
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina