Zientzia eta teknologiako karreretan emakumeen presentziari buruzko datu batzuk nahiko kezkagarriak dira, joan den mendeko datuak direla pentsa baitezakegu.
Espainiako unibertsitateetan matrikulatutako ikasleen % 55,2 emakumeak dira, baina ikasketa batzuk, hala nola Merelo Guervós, Juan & Molina, Cecilia. (2017). Emakumezkoen matrikularen bilakaera Informatikako graduan Espainiako unibertsitate publikoetan. 10.13140/RG.2.19608.08969. adierazten dute Espainiako unibertsitate publikoen erdiek baino gehiagok emakumeak galtzen jarraitzen dutela karrera teknologikoetan, eta kasu batzuetan % 10etik beherako ehunekoetara iristen direla. Batez bestekoa ( % 12 inguru) ere ez da oso oparoa, eta, horrela, ingeniaritza informatiko gradua, adibidez, ia gizonezkoena baino ez da.
Zientzietan datuak ez dira itxaropentsuagoak, eta 2022ko otsailaren 11ko datuen arabera, iturria: https://www.elperiodico.com/es/sociedad/20220211/mujeres-dia-mujer-nina-ciencia-ranking-carreras-13212757
Kimikako graduaren kasuan, emakumeen ehunekoa gehiengoa da, emakumeen % 62 baitira. Hala ere, datu horiek aldatu egiten dira Ingeniaritza Kimikoko Graduaz ari garenean, izan ere, kopurua alderantzikatu egiten da eta gizonak % 50 baino gehiago dira. Oro har, ingeniaritza-karrera bati buruz hitz egiten denean, emakumeen presentzia nabarmen murrizten da.
Hau guztia kontuan hartuta burura etortzen zaizkit galderak: Zer egin dezakegu? Aldaketa gure esku dago?
Orientatzaile, hezitzaile, maisu-maestra, irakasle eta gurasoen papera ezin garrantzitsuagoa da zeregin honetan.
Eta Sare sozialak? sare-sozialaren erabilera ere garrantzitsua izan daiteke prozesu honetan. TIC gisa, informazioa zabaltzeko eta konpartitzeko, TAC gisa zientzia-teknologiaz ikas-prozesua indartzeko, TEP gisa gure emakume-referenteak azaleratzeko, ikusgai izateko, eta neska eta emakumeen jakituria eta ekarpenak nabarmentzeko.
Azkenik, amaituko dut esaldi honekin:
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina