2022/01/16

Iritzi guztiek aberasten gaituzte

PARTAIDETZAREN

HELBURUA

EMAKUMEOK

GIZARTEAREN

ESPARRU

GUZTIETAN

ORDEZKATUA

EGON BEHAR

ISILTASUNA

DESAGERTUKO DA

PITINKA-

PITINKA

Iazko sarrera hau gustatu zait PARTAIDETZA:GUZTIONA, GUZTIOKIN, GUZTIONTZAT!! izan ere, atal batean nire ustez oso garrantzitsua den zerbait esaten da, hau da: “Ikasleei ikastetxeko bizitzan eta erabakietan parte hartzeko aukera eman behar diegu ikasgelaz haratago, haien partaidetzarako egiturak sortuz”. Erabat ados nago askotan kontuan hartzen ez diren ikasleen iritziak oso garrantzitsua direla. Irakasleok hausnartu behar dugu zenbateraino hartzen dugun kontuan klase bateko ordezkariak esaten diguna. Uste dut oso ohikoa dela kontuan ez hartzea.

Zein da zailtasunik handiena curriculum eta baliabide didaktiko hezkidetzailea txertatzeko?

Duela gutxi artikulu bat irakurri nuen, non esaten zen zenbat gizon eta emakume ziren, adibidez Mensa bezalako gaitasun handiko elkarteetako kide. Bitxia da, teorikoki gaitasun handiko gizonen eta emakumeen ehunekoa berdina den arren, elkarte horretan % 77 gizonak dira eta % 23 emakumeak. Nola liteke hori? Gaitasun handiko emakume gutxiago dagoelako? Erantzuna da Mentsan sartzeko testa gehienbat gizonek egiten dutela. Zergatik emakumeak ez dira test hori egitera animatzen? Badirudi emakumeek nahiago dutela oharkabean pasatu eta ez nabarmentzea. Askotan ikusten da hori eskoletan. Neska askok ez dute nabarmendu nahi, nahiago dute arreta ez deitu. Honekin lotuta hau bezalako artikulu asko aurki daitezke interneten: https://www.lavanguardia.com/vida/20081208/53594872425/ocho-de-cada-diez-superdotados-registrados-en-espana-son-hombres.html

Beraz, nire ikastaro kideen ideiak ez errepikatzeko beste baliabide bi izan ahal dira: Batetik, ikastetxe guztietan gaitasun altuak detektatzeko proba gehiago egitea, eta, bestetik, haur guztiek ikasgelan parte har dezaten sustatzea, barnerakoiak izan edo ez, eta maila akademikoa edozein izanda ere, denen iritziak baliozkoak direla ikusaraztea.

Zure inguruan partaidetzaren inguruan behatu duzun aspektu esanguratsuren bat aipatu.

Beste ikastaro kide batek aipatu duen bezala, hezkuntza arloan emakume gehiago egon arren, gero zuzendaria askotan gizon bat da. Enpresa askotan bezala, nahiz eta emakumeek lanean aktiboki parte hartu, askotan ez dira zuzendaritza-taldeko kide izaten. Hala ere, egia da azken urteotan aldaketak areagotu egin direla eta gero eta emakume zuzendari gehiago daudela baina oraindik asko falta da lan-maila horietan benetako berdintasuna lortu arte.

Partaide sentitzea, guztion lana

Guztion parte-hartzea bermatzea hezkidetzaren gakoetako bat da. Partaidetza zerbaitetan parte hartzea da. Claves taldeak azaldu dituen parte hartzeko baldintzek lagundu didate kontzeptua hobeto ulertzen.

Honen harira, blogeko beste ikasturtetako sarrera bat zuekin partekatu nahi dut. Denok izan behar dugu hitza. Begok, bere postean, oso argigarria iruditu zaidan beste ekarpen bat gehitzen du: zerbaiten partaide sentitzen bazara, parte hartzen duzu; eta parte hartzen baduzu, partaide sentitzen zara. Berak esan bezala, oso kontziente izan behar dugu partaidetzak errealitatea aldatzeko bidea ematen duela.

Hemen uzten dizuet bideo bat Amalia Valcárcel eta Marcela Lagarde partaidetzaz berba egiten:

Nire inguruko partaidetzaren eta protagonismoaren kontzeptuari erreparatzen diodanean, esanguratsua iruditzen zait oraindik ere berdintasunezko parte-hartzean dagoen desoreka zainketei buruz hitz egiten dugunean. Oraindik ere emakumeak dira seme-alabak eta senideak zaintzen denbora gehien ematen dutenak. Esparru pribatu horietan ez ezik, taldeen ongizateaz ari garenean, bai lanean, bai aisialdian ere, gehienbat emakumeak gara talde horien ongizate emozionalaren zaintzan protagonismoa dugunak. Zoritxarrez, gainera, zainketa horiek ez dira ez balioesten. "Horrela delako egiten du" "Gu zaintzea gustatzen zaio", "Adeitsua izatea atera egiten zaio"...

Desberdintasun horren ondorioen ondorioz, denbora kontua dela eta, emakumearen presentzia murriztu egiten da bizitzako beste esparru batzuetan, adibidez bizitza politikoan. Hemen duzue Soledad Murilloren bideo bat, gai honetan sakondu ahal izateko. Denborak eta emakumeen partaidetza politikoa.

Bukatzeko, zenbait baliabide uzten dizkizuet parte-hartzea sustatzeko:

- Haurren aisialdi parte-hartzailea, euskalduna, hezitzailea eta herritarra garatzen.

- Partaidetza: gurekin bada, izango da. Material didaktikoa hau Bigarren Hezkuntza eta Batxilergoko ikasleekin lan egiteko da.

- Emakumeak enpresen administrazio-kontseiluetara eta zuzendaritza-karguetara iristeko baldintzak berdintzeko gida. Oso egokia rolak aztertzeko.

Nahi, ahal eta jakin

Parte hartzeko aukera noiz?

Galdera honi erantzuteko aurreko edizioko Haurren parte hartzea izeneko sarrera aukeratu dut. Quinok, nire ustez, gai honi buruzko gakoak ematen ditu eta. Horrez gain Haur Hezkuntzako Curriculum eta testuingura hartzen du kontuan, eta horrekin bat nator. Hau da, parte hartzeko aukera hasieratik eman behar da.

Ildo honi jarraituz hona hemen nik egindako akrostikoa.

Hezkidetzan Esku Hartzen ikastaro osagarri 7. edizioan eskainitako materialen artean, foroan parte hartzeko proposatutako 3. bideoaren iruditu zaizkidan ideia esanguratsuen isla izan nahi du.

Eta hain zuzen ere, hauxe da inguru hezitzaileetan partaidetza parekidea sustatzeko erabilgarria izan daitekeen gomendatu nahi dudan baliabidea. Nire inguruan partaidetzan inguruan behatu dudan aspektu esanguratsuena aukera ez ematea izan delako. Aukera ematen ez bada ezin dira bete parte hartzeko baldintzak nire ikuspegitik.

Parte hartzeko baldintzak “Equipo Claves” (1994) taldearen proposamena erreferentziaren arabera,
bateratu beharreko hiru jarduera-ildoz hitz egin dezakegu: Parte hartzen jakitea, parte hartu ahal izatea eta parte hartu nahi izatea.

2022/01/15

Izan gaitezen protagonista!

PROTAGONISTAK IZANGO GARA BEHINGOZ?

Parte hartzen daramagu Historian betidanik, galdera da: non hartu dugu parte?

Aurreko edizioetako sarrera hau aukeratu dut eta ondoko ideia nagusia azpimarratu nahiko nuke:

"Parte-hartzen, parte-hartuz ikasten da, ez dagoe besterik"

Ez dizue inor burura ekarri? Clara Campoamorrek esan zuen "La libertad se aprende ejerciéndola" eta esaldi famatua bilakatu zen. Eraman dezagun beste esparruetara eta, zehazki, orain eskutartean daukagun gaira.

Esaldi hau irakurgaiarekin lotu nahiko nuke. Izan ere, bertan irakurri ahal izan ditugu partaidetzaren balditzak, eta horien artean aurki genezake "Parte hartzen jakin" baldintzetariko bat. Beraz, nola parte hartzen jakin ez badugu parte hartzen? Horregatik hain interesgarri ikusi dut Amaiak bere sarreran aipatutako ideia.

Agian partaidetza bizikletan ibiltzea bezala da: bizikletara igo barik ezin zango duzu ikasi, ezta? goazen parte hartzera orduan, eta onar ditzagun akatsak, kritikak, eta ikas dezagun horiek guztietatik.

Partaidetzaren beste baldintzetariko bat da parte hartu nahi izatea, noski. Eta egia da batzuetan emakumeok ez dugula nahi guaza batzuetan "sartu". Horren inguruan ondoko bideo interesgarria topatu dut, hain zuzen ere, emakumeen parte-hartzearen inguruan politikan:

Gure gaiarekin jarraituz, erantzun beharreko lehenengo galderari dagokionez, hasieratik esan dudana errepikatuko dut berriro ere.

Zein da zailtasunik handiena curriculum eta baliabide didaktiko hezkidetzailea txertatzeko? Gu geu. Hau da, hezkuntza sisteman parte hartzen dugun guztiok gara zailtasuna, irakasle eta gainerako partaideek azalarazten duten erresistentzia. Azken finean, benetako aldaketak ezin dira gauzatu aldaketak jasango dituztenek ez badute nahi. Horregatik, ezer txertatu baino lehen, hezkidetza eta feminismoa helarazi behar da komunitate osoari.

Nire inguruan behatutakoari dagokionez, teorian irakurritakoa praktikoan bizi izan dudala esan dezaket. Hezkuntza-sisteman lanean ari naizela, erakunde berezian lan egiten dudala esan dezaket. Hala ere, egitura mantentzen da: gehiengoa (oso gehiengoa) emakumeak gara, baina zuzendaritza taldean izugarri murrizten da proportzioa. Eta zuzendaria, noski, gizona da. Nire ustetan lotura handia dauka honek aurretik aipatutakoarekin: gutariko askok ez dugu nahi zuzendaritzan sartu ezta ere ez, baina bai ikusten dugu beharra... nork egingo du orduan?

Ez dut uste askok kontrako egoerak bizi ditugunik. Beraz, esan bezala, GOAZEN PROTAGONISTA IZATERA!

2022/01/14

"ARTE TA PARTE"

IAZKO BLOG BAT GOMENDATU:

“PARTAIDETZA: GUZTIONA, GUZTIOKIN, GUZTIONTZAT!!”

https://hezkeh0506.blogspot.com/2021/01/partaidetza-guztiona-guztiokin.html

Blog-post hau aukeratu dot arrazoi hauengatik: edukin interesgarriak; azalpen argi eta koherenteak; estekak,… Are gehiago, hezkuntza eremurako metodologia eta ikastetxearen egitura eta antolaketaz hitzegiten du modu didaktikoan. Azpimarratzen du ere zehar- konpetentzien garrantzia partaidetza sustatzeko garaian. Eta dena modu ezin hobean azalduta. Hortaz, hobekuntza proposamenik sartzeko aukerari gutxi ematen ditu…

Zure inguruan partaidetzaren inguruan behatu duzun aspektu esanguratsuren bat aipatu.

Aurreko blog postetan ere inoiz komentatu izan dot hezkuntza eremuan emakumezkoak gehientsu direla kopuruz, hortaz partaidetza aldetik ez dot ikusten horrenbeste arazo. Beste arazo bat izango zen ikaslego eremura murgiltzea edota zuzendaritza karguetan enfokatzea atentzioa. Azken honi buruz ez daukat estadistikarik baina esperientzia pertsonalak esaten dozta parekotasuna maila honetan ere bide onetik doala. Dana dala, estatistika zehatz bat beharko genuke horrelako baieztapen bat modu orokorrean adierazteko.

Baina momentu honetan administrazioko lan eremura murgildu behar naiz, horretan bait dihardut. Eta lan eremu konkretu honetan, gizonezko hainbat badago ere emakumeak dira gehientsu, burutza kargutan batez ere. Hortaz, egoera ezin hobea genero parekotasun ikuspuntutik. Dena dela, gure administrazioko bilgunetan behaketa egin ostean, gehitu behar dot emakumeen parte hartzea ez dela murritzagoa ez kopuruz ez kalitatez gizonezkoen parte-hartzekin konparatuz. Are gehiago, sarritan eredu dira gizonontzako.

Inguru hezitzaileetan partaidetza parekidea sustatzeko erabilgarria izan daitekeen baliabideren bat gomendatu.

Heziberri 2020ak aholkatzen duen bezala, metodologia aktiboak dira aproposenak parte-hartzea sustatzeko. Hor ditugu ikasketa kooperatiboa, Ikasketa Zerbitzua, proiektuka lan egitea,… Baina metodologia guztien hauek aplikatu arren irakaslea da guztion parte hartze aktiboen gidari.

Denok ezagutu doguz egoerak non ikasleak kukiltzen diren besteen aurrean parte hartzeko garaian, batez ere ahoz esan behar dutenean beraien iritzia, zalantzak galdetu edota irakasleak galdetukoari erantzun behar. Egia da lotsa sentsazio hori ez dela haur eta gazteena solik, nagusion artean ere ohikoa delarik. Baina ikasleetara bueltatuz, nik behintzat ezin dot esan sexuaren arabera ikusi dodanik partaidetzaren murrizketa. Ikasle batzuk oso parte hartzaileak dira (batzutan gehiegikeriekin ere, besteen parte hartze aukerak murriztuz, baina horretarako dago irakasle-moderatzailea) eta beste batzuk ez horrenbeste, beti ere beraien nortasunaren eta testuinguruaren arabera. Zer egin dezake horrelako egoeren aurrean irakasleak?

Modu oso erraz eta eraginkorra talde txikiak sortzea da. Ez da berdina norbere iritzia plazaratzea 3 kideen aurrean ala 20 kideen aurreran. Talde txikiak osatzeko garaian praktikoena ingurukoekin biltzea bada ere, irakasleak kontu handia izan behar du sexu bakarreko taldeak osatu ez daitezen. Talde txiki bakoitzean bozeramaile bat egongo da, gero honek adieraziko duelarik jasotako iritziak talde handian. Horrela, modu ez zuzenean bada ere, ikasle guztiak sentituko dira beraien iritzia emateko aukera izan dutela testuinguru errazago batetan eta talde handiaren presiorik gabe.

Bestalde, egokia iruditu zait hurrengoko GLOSARIOA, non oinarrizko kontzeptuak azaltzen diren hiztegi moduan aurkeztuta eta ahur eta gazteen partaidetza eskubideen alorrean.