Udaberrira
heldu gara dagoeneko eguraldiak muzin egiten badigu ere. Zaparradetan, elurretan
eta eguzki izpien berotasunarekin batera, astero idatzi dugu blog honetan.
Gogoan dut lehen post-ean hitzak ongi neurtzen ahalegindu nintzela, nire
hutsuneak horren agerian ez usteko. Baina denborak lezio ederra eman dit:
aniztasuna aberastasuna da. Parte hartzaile bakoitzak bere ikuspegia, hausnarketa,
ekarpenak, gustuak eta azaltzeko era izan du, eta hori izan da era berean talde
bakar bat sortzea ekarri duena.
Lehenengo
eguneko lotsa eta urduritasunak, gehiago ikasteko eta parte hartzeko gogoetan
bilakatu dira orain. Ikastaroan landutako gaiak, irakurritako irakurgaiak,
entzundako abestiak, egindako gogoetak eta eginiko ekarpenei esker, hezkidetzak
orain nire etorkizun profesionalean lehentasuna izatea espero dut. Behin hezkidetzan
sartuz gero, ez dago atzera bueltarik.
“ Wo! I feel good,
I knew that I wouldn't of
I feel good, I knew that I wouldn't of
So good, so good, I got you
I feel good, I knew that I wouldn't of
So good, so good, I got you
Wo! I feel nice, like sugar and spice
I feel nice, like sugar and spice
So nice, so nice, I got you”
I feel nice, like sugar and spice
So nice, so nice, I got you”
Hiru hitz: Aberastasuna, griña/gogoak, etorkizuna
Helmuga,
hezkidetza ikastetxe guztietan landu behar den ikasgaia izatea nahiko nuke.
Matematika ikasten dugun legez, astean hiru lau ordu igaroko bagenitu
betaurreko moreak jantzi eta askatasunaren aldeko apustu egiten, beste errealitate
batean biziko ginateke. Baina gutxika etorkizun utopiko hori gero eta hurbilago
dagoelakoan nago.
Hori
dela eta, hezitzaile eta interesa daukaten pertsona oro animatzen dut ikastaro
honetan parte hartzera. Esan bezala, hezkidetzan lehenengo urratsa eman ostean,
ez dago atzera bueltarik.
Besterik
gabe, eskerrik asko.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina