Aste honetan, legedia da gure gaia. Dokumentua oso interesgarria iruditu zait dagoen legedi guztia ezagutzeko eta hezkidetza-planen legezko lotura zein den jakiteko.
Ezin da ukatu lege horiek, guztiek, berdintasun-prozesua hobetzen lagundu dutela, baina II. Hezkidetza-Plana berdintasunaren eta tratu onaren bidean 2019-2023 dokumentuan honako hau nabarmentzen da:
“Baina, ikastetxeetan ez da genero-indarkeria prebenitzeari eta hari heltzeari buruzko hirugarren helburu estrategikoaren garapen- eta betearazpen-maila bera bete. Azken urteotan gizartean oro har gertatu den bezala, aurrerapen handiak izan dira berdintasunaren arloan, baina oraindik asko dago egiteko, bereziki harremanen eremuan eta indarkeriaren prebentzioaren eremuan. Horretarako, hezkuntza-komunitate osoaren inplikazioa eta lankidetza behar da”.
Hari horri jarraituz, Paperak dena aguantatzen du izeneko posta aukeratu dut.
Marian Morenok dioen bezala II. Hezkidetza Plana nahiz eta legedi barruan txertatua izan, ez da nahitaez bete beharrekoa. Zer gertatu ahal da orduan ikastetxe batean zuzendaritza taldekoak hezkidetzaren inguruko sentsibilitaterik ez badu? .
Berdintasunean bizitzea eta heztea ez da hautu bat, erantzukizun bat baizik, herritar eta profesional gisa. Ikastetxeetan askotan zoritxarrez badirudi gai hau gaindituta dagoela eta planak ez direla beharrezkoak.
Aitortu egin behar dut ez nekiela euskadin berdintasunerako legerik zegoenik (Euskadiko emakumeen eta gizonen berdintasunerako legea, 2005ko otsailaren 18a). Uste dut bere garrantzia azpimarratu behar dugula, une horretako egoeraren azterketatik abiatzen baitzen, eta zeuden gabeziak aitortzen baitzituen.
Legea ezagututa, zer ondoriozta dezakegu? Post-a hasi bezala amaituko dut, akronimoaren mezuarekin. Bola gure teilatuan dago, legeak ditugu, planak ditugu... jarri gaitezen lanean aitzakiarik gabe.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina