LEGEA ETA HEZKIDETZA

 

  EDO

Bata zein bestea, biak dira, nire ikuspuntutik, egokiak lantzen ari garen gaiarako:

Lehenak, berdez jantzita, itxaropenaren kolorez jantzita, gauzak aldatzen ari direla, nahiz eta pixkanaka-pixkanaka izan, esaten digu. Oraindik bidea falta zaigu, baina legeek eta hezkidetzak mugimenduak egiten dituzte emakumeen egoera aldatzeko eta berdintasuna lortzeko. Horregatik, legea eta hezkidetza eskutik joan behar dira, eta Benito Lertxundik esaten duen bezala: 

                " Denborak aldatzen dira, denborak aldatzen doaz (...) Eskaparate                       berria irekita dago, bertan  izkribu dizdiratsuan irakur dezakezu:                        etorkizuna zurea da".   

Eta horrela izan behar da: etorkizuna gurea izan behar da, legea eta hezkidetzaren eskutik.

Bigarrenean, legeak betaurreko moreak jarri ditu eta horrela, desberdintasun eta injustizia guztiak ikus ditzake. Horrek abiapuntua izan behar du gauzak aldatzeko, bestela, legea ez bada gure ondoan ibiltzen eta gure bide beretik, oso zaila egingo zaigu berdintasuna lortzea.    

Baina egin dezagun hiru lege nagusiei buruzko laburpen bat:  

* Otsailaren 18ko 4/2005 legea: lege honetan atal guztiak dira garrantzitsuak.            baina curruculumari dagokiona (29. artikukua) nabarmendu nahi nuke. Artikulu        honetan Hezkidetzaren oinarriak jartzen dira esaten denean: 

                   " Hezkuntza Administrazioak hezkidetzako proiektuak sustatuko ditu,                          eta jarraian aipatzen diren hezkidetza-helburuak integratuko ditu                              hezkuntzako maila ezberdinetako jakintza-arloetako eta diziplinetako                          curriculumaren diseinuan eta garapenean"    

* II Hezkidetza plana:  oso plan zehatza eta  exaustiboa da, eta jasotzen dituen       zutabeek pista handiak ematen dituzte eskoletan lana diseinatzeko eta               planifikatzeko.

* Emakumeen eta gizonen berdintasunerako eta emakumeen kontrako indarkeria      matxistarik gabeko bizitzarako Legea: (2022ko martxoa) Lege horrek 2005eko       legea berritu du eta arauak eta indarkeria matxistaren alorrean aldaketak jasotzen   ditu. 

Lehen aipatu dugunez, legeak beharrezkoak dira matxismoaren aurka borrokatzeko, baina hausnarketa serio bat egin dezagun: paperak den-dena jasotzen eta jasatzen dute, baina ezin gara hor gelditu. Pentsatu behar dugu benetan lor daitekeela, nahiz eta bidea luzea izan, eta berdintasuna posiblea dela. Horretarako hezitzaileok formakuntza behar dugu, Klaustroetan hausnarketa sakonak egin behar dira, eta benetako konpromisoak behar dira. Bestela, gure Hezkidetza planak eta lege guztiak paperak eta ekintza puntualak baino ez dira izango. 

Prosezu honetan, emakumeok zein gizonek betaurreko moreak ipini behar ditugu, baina batez ere gizonek, batzuk oso kontzientziatua egon arren. Horren harira Emakundeko "Gizonduz" proiektua bezalako gehiago behar ditugu. 

Eta ondo legoke ere, Mª José Urruzolaren hitzak kontuan hartzea gure eguneroko lanean, pista asko ematen dizkigu eta.

Amaitzeko, aurreko edizioetako ikastarokideen gustatu zaidan ekarpena zera da: Ez kidetzatik hezkidetzara da. Bere titulua oso iradokitzailea da eta bat dator hasieran esan dudanarekin: "denborak aldatuz doaz", eta ez kidetzatik hezkidetzara goaz. Horrez gain, HHri buruz hitz egiten du, eta ni, HHko izanda.... esandako guztia aprobetxatzen dut. 😉