Mikromatxismoak suntsitu!

Genero-indarkeria aztertzen ari garela, eguneroko bizitzan oso barneratuta dauden mikromatxismoak landu nahiko nituzke. Izan ere, ezkutuan, isilik eta konturatu gabe ziztada egiten duten intsektuak balira bezala jarduten dute, gure gizartean birusa zabalduz.

 Luis Boninok dioenaren arabera, mikromatxismoak horrela defini daitezke: “pequeñas tiranías quasi-imperceptibles, debido al grado de consentimiento de las mismas, que buscan demostrar la superioridad del hombre frente a la mujer”. Esaldi honetan, oso deigarria iruditzen zait “debido al grado de consentimiento de las mismas”, arazoan parte hartzen ez den heinean, errudunen konplize baikara. Guk parte hartzen ez badugu, gure ondorengoek ere imitatu eta geldi mantenduko dira erasoen aurrean. Horregatik esan daiteke matxismoa ikasia dela. 

Mikromatxismoen ehundaka adibide aipa daitezke: soldaten arteko ezberdintasunak; zuzendaritza karguetan dauden desorekak (kristalezko sabaia); gizonentzako lanaren eta familiaren bateragarritasuna egoteko zailtasuna, emakumeari etxeko beharren pisu handiena emanez; eta emakumeen komunetan haur-oihalen aldaketa egiteko gunea jartzea, besteak beste. Ekintza guzti hauek, belaunaldiz- belaunaldi irakasten dira,  

Lan munduan berdintasunaren hutsunea landuz, 2014ean Amaia Otaegi soziologoak egindako “El deterioro laboral de la mujeres como efecto de la crisis” deituriko ikerketak, krisiaren ondoren, arlo honetan dauden emakume eta gizonen arteko desberdintasunak areagotu direla dio. Emakumeen gain geratzen dira lan prekarioenak, soldata baxuena dutenak, eta batez ere, jardunaldi murriztuko ogibideak. Arraila hau, handiagoa da emakume horiek gazteak direnean. Gainera, hori dela bide, gertaera honek langabezia subzidioetan ere eragina du. Aurretiaz buruturiko lana soldata baxukoa eta jardunaldi murriztukoa izateak, diru-laguntza eskasagoak jasotzea dakar.

Bestalde, bada gizartean feminismoaren aurka dagoen talde bat ere. Hauen argudioa, feminismoa gizonen kontrakoa dela da. Matxismoak transformazio bat izan du, baina horrek ez du esan nahi oraindik existitzen ez dela. Neomatxismo hitza erabiltzen du Irantzu Varelak, El Tornillo-ko hurrengo kapituluan. Bideoak berak aipatzen duen Eduardo Galeanoren esaldiari so eginez: “El machismo es el miedo de los hombres a las mujeres sin miedo”.

Iazko kideen lanak irakurri ondoren, Leire Garrorena gogorarazi nahiko nuke, berak ere iaz, mikromatxismoak landu zituelako. Hauek, maila sotileko tratu txarrak direla aipatzen du, egunerokotasunean barneratuta daudelarik. Gainera, ikaragarri gustatu zait bere postean jarri duen derrigorrezko musuei buruzko ipuina.

Erronkarik handiena, jendea egoera hauen aurrean posizio bat hartu eta arazoei aurre egin behar zaiela kontzientziatzea da. Askotan, ezikusiarena egiten da eta ezinbestekoa da jarrera hauek identifikatzean aktiboki erantzutea. Horretarako, instituzioetatik hasi, eskoletatik jarraitu eta gizarte osoraino zabaldu behar da matxismoaren kontrako borroka. Leirek zioen bezala, “Edukiei ez ezik, jarrerei garrantzia eman eta uneoro eskuhartze hezkidetzailea bermatu” behar da.

Amaitzeko, munduko edozein emakumeek jasan dituen indarkeriak salatzeko eta gertatutakoa kontatzeko webgune bat dagoela esan nahiko nuke. Proiektu hau, matxismoaren arazoa plazaratzeko eta kontzientzia sortzeko baliagarria da: Every day sexism.