2017/11/09

PLAZA GUREA ERE BADELAKO!

     Feminismoar gora eta behera, asko egin da, baina asko dago oraindik egiteko. Sarritan eta toki ugaritan entzuten dugun kontzeptua da berau, dena den kontzeptuaren esanai okerra dute askok barneratuta. Eta horrek mugimendu honekiko nolabaiteko aurkaritza jarrera azaleratu duela uste dut. Nire aburuz, hitzaren beraren esanai zuzena zabaldu behar dugu lehendabizi. Eta ondoren ekin behar diogu lanari. Norbanako orok egin beharreko hausnarketa da feminismoarena, inguruko errealitatea behatu eta bizi duen egoera eta inguruak bizi duen egoera ikerturik hainbat gogoeta egitea komeni da. Nork bere buruarekin egin duen hausnarketaren ondoren hasiko gara gizartean eragiten.


      Hona  hemen nire olerkia, ea gogoko duzuen!





F
e
m
i
n
i
s
m
o
a
k














E
m
a
k
u
m
e
o
i

g
u
r
e

b
u
r
u
a





M
a
i
t
a
t
z
e
n
















I
r
a
k
a
t
s
i

z
i
g
u
n
.










N
o
r
t
a
s
u
n
a
,















I
n
d
a
r
r
a
,













a
h
o
t
S
a

e
m
a
n

d
i
z
k
i
g
u
.









M
i
l
e
s
k
e
r

f
e
m
i
n
i
s
t
a
k






O
i
h
u
k
a

j
a
r
r
a
i

d
e
z
a
g
u
n




A
u
r
r
e
r
a

b
a
g
o
a
z

e
t
a
¡















Aste honetan zehar ikusi, ikasi eta ahusnartutakoaren ondoren, nire inguruan landuko nituzkeen bi gai feministak ondorengoak lirateke. Alde batetik emakumea eta makillajea. Eta bestetik maskulinitate eredu berriak .
Nire aburuz, feminismoaren erronketariko bat emakumeak ahalduntzea da. Eta oraindik orain emakumeen estereotipoarekin bat eginik emakumeen ehuneko handia makilajerik gabe etxetik irteten ez da ausartzen. Euren burua ederrago ikusten dute margotuta, eta noski ingurukoek ere ederrago ikusten dutenez, bada makilatzeko autua egiten dute. Baina zergatik ez dugu onartzen geure azala, gure aurpegia den bezalakoa?   Gure burua den bezalakoa onartu eta maitatzen ikasi behar dugu, eta horren barnean sartuko nuke makillatu gabe kalera irteteko ausardia izatea. Ongi deritzot, egun puntualetan makilatzeari, baina egunerokotasuneko behar gisa ulertzearekin ez nator bat. Ideia hori hainbat emakumeek buruetatik desartzeko lanketaren beharra dagoela uste dut. Beraz hau da landuko nukeen aurrenengo gaia.

Hona hemen “Cambiame”  saioan aurkezleek zuzenean  aurpegiak garbitu zituzteneko bideoa.  Euren artean nabari daiteke aurpegia margotu gabe erakusteko duten ausardia ezberdina dela.  Emakume guztiok gai izan behar genuke,  lotsarik gabe,  dugun aurpegia erakusteko.

Horrez gain, “Vitiligo” azaleko pigmentazio arazoa duen emakume batek ematen digun mezua. Adierazkorra! Entzun ezazue! https://www.youtube.com/watch?v=WTdFHdMhacM


Maskulinitate eredu berrien lanketa egitea proposatuko nuke bigarrenik. Hau gizonezkoei zuzendua izango litzateke. Gizon askok ere sistema patriarkatuaren ondorioz, hainbat une gogor igaro behar izaten dizute, negar egitea debekatzen zaie, sentimenduak askatzea debekatzen zaie, dituzten arazoetan laguntza eskatzea debekatzen zaie, eta horien guztien ondorioan jasan behar izaten dituzte. Sarritan diogu gizonezkoek ez dakitela sentimenduez hitz egiten, ez dakitela barkamena eskatzen, etab.  Ikasi egiten diren ezaugarriak dira horiek, baina sistena honek ez die gizonezkoei ezaugarri horiek ikastea ahalbidetu. Emakumezkoei bai, baina gizonezkoei ez. Hori horrela maskulinitate eredu berriak lantzean, euren nortasun propioak eraikitzen ikasiko lukete, sentimenduak kanporatu ditzaketela ikasiko dute, negar egitea ez  emakumezkoen kontua soilik ikasiko dute, etab. Gizarte honetan behar beharrezkoa den lanketa dela deritzot eredu berrien kontua.

Nik aipatu nahi dudan emakume feminista, euskalduna dugu, Ines Osinaga.  Musikan oholtza gainean emakumeak ikusten hasi ginela ez dira hamarkada asko. Euskal rokanrolean sartu zen aurrenetariko emakumea da bera (aurrena esatera ez bainaiz ausartzen). Orduz geroztik, emakumeak oholtzara igotzera gonbidatu ditu, oholtza gurea ere badela adierazi digu; eta borroka hori gure esku dagoela dio: “Ez dugu ez baimenik ez barkamenik eskatuko. Plaza gurea ere bada.
Noski baietz! Kamaradak, aitor dezagun: Bai. Euskadin rokanrrola matxiruloa da!” Inesek argi du gaur egun rokanrrola matxista dela Euskal herrian, dena den ez du zalantzarik etorkizunean euskal rokanrrola feminista izango dela.
Gainera, bat dator feminismoa ikasi egiten dela esaten duten teoriekin. “Zeren, kamaradak, feminismoa ikasi egiten da, matematikak bezala. Eta larrutan bezala, hobe konpainia onean”. Beraz entzun ditzagun ematen dizkiguten mezuak, sinestu dezagun, eta altxa gaitezen, plaza gurea ere badata!



 Iazko post bat autatzekotan, hauxe hartu dut. Artikulu osoa dela deritzot; dena den Ane Labaka bertsolariaren bertsoa dela eta aukeratu dut.


Honela hasten da bertsoa:

“Norma-ri “L” bat gehituz
eraikitzen da normala;
gizartearen eredu
heteropatriarkala.
Nahiz ta esaten diguten
dena dela naturala
deseraikigarria da
eraikuntza kulturala…”


Hasiera potentea benetan, espero dut sarean harrapatu zaituztedala eta  Amaiaren sarreran iada bertso osoa irakurtzen ariko zaretela! Gozatu!

Ongi segi!

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina