2016/11/20

Jai parekideak, herritaren guztien jaiak!

Hemen uzten dizuet,  aste honetako gaiaren  akrostikoa, ideia ezberdinak laburtzen dituena:


Bestetik, gomendagarria iruditu zait lehengo urteko kide baten sarrera, betaurreko moreen beharraz hitz egiten duena, baita jaietan ere:



Aste hontan ikusi dugun moduan, eta askotan ohartzen ez bagara ere, gure gizartean ematen diren ospakizun ezberdinek, gizartean bakoitzak zein rol eta presentzia duen erakusten du. Non daude elbarrituak direnak ospakizunetan? Zein toki ematen diegu sozialki ikustezinak diren horiei jaietan? Beraien parte hartzea kontuan izaten al dugu?
Inude eta artzaien desfilea, inauteritako mozorroak, gabonetako jostailuak… oso estereotipaturik daude gure jaiak eta askotan ez gara ohartzen, beste behin, sistema honetako pertsona ereduari pentsatutako jaiak direla beste behin: gizonak, 30-60 urte bitartekoak.
Bestetik, ohituraren inguruan hausnartu nahiko nuke, askotan festa baten inguruan debatea sortzen denean genero ikuspegia dela eta, ohitura horrela da esatera jotzen baitu jendeak. Baina… zeinen esku dago ohiturak birplanteatzea eta ohitura berriak sortzea?
Danborradaren ospakizuna hartuko dut adibide gisa, kasuak kasu, badira emakumeak onartzen ez dituzten danborradak, beraien argudio “sendoarekin” : gizonezkoak hartu izan dute parte tradizionalki danborrada honetan.
Baina… zein da ba ospatzen ari garen ohitura, gizonezkoak danborradan ateratzen zirela, ala danborrada bera? Ez al dugu ba festekin batera ospatu behar, gizartean aurrera pausoak eman direla, emakumeak espacio publikora ateratzeko hainbat pauso eman ondoren, berak ere jaiak ospatzeko eta gozatzeko aukerak dituela?
Hausnarketa honen ostean, nire ustez hezkidetaren ikuspuntutik lantzeko baliabide bat, ospakizuna bere osotasunean aztertzea litzateke, hau da, festa bat ospatu behar dugunean, denbora epe batekin gaiari heldu eta bere garaian kokatzea, nondik datorren ikustea, zer opatzen dugun eta nola ospatzen dugun ikustea, ea ondo deritzogun hausnartzea…
Bestetik, erronkei dagokienez, uste dut erronka nagusiena honen inguruan kontzientzia bat sortzea dela eta benetan komunitate bat lortzea, non badakigun betaurreko moreetatik begiratuko dituztela jaiak eta hobetze aldera, proposamenak emango dituztela. Hau da, jai batzorde bat, gurasoak, familiak, eskola, haurrak… denek  zentzu eta ibilbide berdinean egitea lan, geroz eta jai parekideagoak izateko.



iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina