GIZONAK, GIZARTEA, GIZATERIA, GIZASEMEA, GIZAMOLDEA, GIZAKIA....
NON DAUDE EMAKUMEAK?
Hizkuntza ez da bakarrik hitzen batura, terminoen ordena jakina, esaldien segida, parágrafo soilen hurrenkera. Hizkuntzak badu arima. Hizkuntza komunitate baten isla da; jendarte baten munduaren ipuina kontatzen diguna; egunerokoa, asmatutakoa, amestutakoa, izkutukoa, umorezkoa, agerikoa, azalekoa, drama, zotila. Hizkuntza batean bere euskarri den kosmosean protagonista garen guztiok behar dugu egon. Guzti guztiok. Bestela, gure hizkuntza erren legoke. Itsu legoke. Biluzik legoke. Eta hala dago, emakumea agertzen ez bada. Dana gizonarena bada. Dena arra bada. Emakumeen lorpenak islatzen ez baditu. Emakumeen emozioak kontatzen ez baditu. Emakumea altxor gisa tratatzen ez badu, gizonezkoa marrazten duen lez. Gure hizkuntzak ikusmena behar du berreskuratu, beraz. Beste hanka beharrezkoa du. Orotariko jantziak behar ditu, hotz dago kalean eta! Gure hizkuntzak, emakumea behar du. Emakumea ere, behar du. Hizkuntza, emakumearekin, aberatsagoa da. Ederragoa da, osasuntsuagoa da. Lasai dago hizkuntza emakumearen magalean. Emakumea bizirik badago, hizkuntza ere bizirik dago.
IGOTZ, ARATZ, AMAIUR, MAREN, LUR, UR, OMA, KAI, SUA, IRAITZ, AMETS...
Noiztik dugu beharrezkoa euskaraz
neska eta mutila, izenaren bidez, bereiztea? Ez al da inklusiboagoa izenekin
bereizkeriarik ez egitea? Zergatik ezberdindu neska eta mutila? Zergatik
jarraitu genero-sistema dikotomikoa indarrean mantentzen?
Izen unisex horiek gustatzen
zaizkit niri, mutilei zein neskei, UMEEI, PERTSONEI, jar dakizkion horiek.
Edozeini!!! IGOTZ, AMETS, LUR, UR, HODEI, AMAIUR, MAREN, IRAITZ, EKI, OMA, KAI,
SUA…. Zertara dator orain, adibidez, IRAITZ neskato bati jartzeko MIREN IRAITZ
jarri beharra? LUR mutilarentzat eta LURRA neskarentzat? A bokala txertatzen
hasiko gara gure ere neska mutilarengandik bereizteko? Jendea kexaka hasi da
eta hori pozgarria da. Zalantzan jarri behar dira irizpide berri horiek.
Ikaragarria iruditzen zait, atzera pauso galanta. Zein da Euskaltzaindiak
ematen duen azalpena jauzi hau emateko? Agerikoa da
Euskaltzaindia barruan ere jarrera kontrajarriak daudela. Baina izendegiaren
defentsan agertzen diren euskaltzain horien argudio nagusia oso eztabaidagarria
da. Batetik, fokua Espainiako legearen gainean jartzea erantzukizuna zuritzeko
ariketa da (Espainiako Legediak agintzen baitu izenek sexua argi identifikatu
egin behar dutela, inolako zalantzarik piztu gabe). Euskaltzaindiaren
lan-esparrua euskararen herria da eta beraz, Euskal Herri osorako baliagarriak diren
“gomendioak” pentsatu eta proposatu behar dituzte. Euskaltzaindiak izenen
aferan bere burua Espainian kokatu du eta Ipar Euskal Herriko lagunei ere
Espainiaren legearen ondorio, gure ustez, injustuak irentsarazi die. Euskarak
aurrera egiteko Espainiako legediak ezarritako bidetik joan behar badu, has
gaitezen bada, MOZAL Legea, LOMCE edota hil arteko espetxe zigorraren gisako
legeei darien “justizia“ ereduaren arabera pentsatzen. Bestetik, “gomendioak”
baino ez dituela proposatzen esatean, beren burua errealitatetik kanpo kokatzen
ari da Euskaltzaindia. Hori diotenek oso ondo baitakite epaitegietako
arau/agindu bakarra dela funtzionarioek Euskaltzaindiak dioenaren arabera
jokatzea. Eta hor dute oztopo nagusia gurasoek (http://www.argia.eus/blogak/begizta/?p=1752 ).
GIDA BAT: Eta guk zer? Hurbila, umeek kontatua, umeak hezitzeko aproposa. Orijinala.
IAZKO POST BAT: Ez dut batere aurkitu, denak aurtengoak agertzen zaizkit.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina