2019/03/04

Etxean hasi eta eskolan jarraitu behar du heziketa afektibo sexualak





Iazko sarreren artean Argineren “eskola gune segurua” hautatu dut. Hasieran egin duen akrostikoaren mezu  ederragatik eta eskaintzen dituen baliabide ugariengatik, tartean Amelia Valcárcel-en bideo interesgarria txertatzen du. Balio handiko filosofa eta komunikatzailea iruditu zait. Hitzaldiaren izena"El nuevo terreno de la libertad de las mujeres: el manejo de los afectos” da eta hausnarketa  sakonak adierazten ditu hezkuntzaren inguruan eta hiru azpimarra egin nahiko nituzke. Bata, gure ikasleak urtero udaberrian hostoberritzen diren zuhaitzekin alderatzen ditu, gu zahartzen goaz baina gazteak berdin berdin datoz, zalantza eta ezjakintasun berdinekin eta estereotipo eta rol berdintsuekin, errealitatea aldatzea ikaragarri kostatzen zaigulako.
 
Beste hausnarketa, irakurgaian ere azaltzen dena, “Siempre que se enseña algo, se enseña otra cosa, aunque seas muy profesional e intentes enseñar una cosa concreta, estas enseñando a ser un ser humano.” Ondorioz, heziketa afektibo sexualaren inguruan ikasten duten ia guztia, kurrikulum ezkutuan dago, batzuetan erakutsi edo ezkutatzen dugunagatik, jartzen ditugun eredu edo adibideengatik edo gure jarrerarekin une oro, erakusten ari garenagatik. Hirugarren aipua ere ederra iruditu zait, “La cultura es lo que queda, cuando se te olvida todo lo que aprendiste en el bachilerato”. Beraz gure erronka, bere identitate, orientazio eta sentimenduekin bat egiten duten pertsonak lortzea izan beharko luke, norberaren gaitasun intelektualetik haratago, pertsona libreak eta afektua adierazten dakitenak lortuko bagenitu ikaragarrizko aurrerapen hezkidetzailea emango genuke.

Aniztasun funtzionala duten ikasleekin lan egiten dudanez asko hunkitu nau Yes We Fuck  dokumentalak. Ez da batere samurra ikusteko eta zalantzak ditut momentu honetan ikasleekin ikusteko egokia ote den, baina irakasleoi begiak irekitzeko balio du  eta  hain barneratuak ditugun gorputz lirainekin egiten diren sexu edo afektu erakustaldiak, beste gorputz batzuekin gertatzen direnean, barne lurrikarak sorrarazten dizkigu, neri bahintzat hala suertatu zait. Era guztitara, oso interesgarria iruditu zait.


Baliabideei dagokienez DBHko kurtso guztietarako, “ Ni ogros ni princesas” Asturiasen ekoiztutako gida  liburua gomendatuko nuke. Kurtsoz kurtso banatua dago eta argibideez gain, lana egiteko hainbat baliabide praktiko eskaintzen ditu irakasleek lantzeko, nahiz eta irakasleek formazioa edukitzeak asko laguntzen duela aitortzen duen. Bertan INEk egindako inkesta “Encuesta de Salud y hábitos sexuales” aipatzen da eta gazteek beraien lagunengatik eta anai arrebengatik jasotzen omen dute informazioa, baina gurasoengatik (%53) eta hezitzaileengatik (%25) jaso nahi omen lukete. Beraz badugu zeregina.
 Gazteen premiak ikusirik, hezitzaileon erronka nagusia, heziketa afektibo sexualaren gaia egunerokotasunera ekartzea izan behar luke, ikastaro puntualetatik haratago, ideala zehar lerro moduan, gainontzeko ikasgaietan txertatzea izango litzake, irakasle guztiok beharrezkoa den formazioa jaso ondoren.  Aldi berean, gurasoei ere beharrezko informazioa eman beharko litzaiguke, gu ere heziketa afektibo sexualean eragile aktibo izan gaitezen.
Gure seme-alabek, tratu txarrik ez onartu edo emateko modua, ahalduntzea da, beraien buruak, gorputzak, desioak eta nahiak errespetatu eta errespetatu arazi ditzaten.    
Amaitzeko, ikasgela eta eskolak gai hauen inguruan ikasi, esperimentatu eta aske sentitzeko gune seguruak bilakatzea lortu beharko genuke.

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina