Zelai erdian eskola bat dago...

Ez dakit zuen garaian berdin bizi izan zenuten, baina atzera begirada bat botatzen dudanean pena handia ematen dit pentsatzeak zelako heziketa afektibo-sexuala jaso dugun. Bueno, jaso jaso… ez nago ziur horrela deitu ahal diogunik ere. Aste honetan ikusi dugun moduan, ikastetxean denbora tarte laburra eskaintzen zioten eta ugalketan, nahi gabeko haurdunaldien eta sexuen bitartez transmititutako gaixotasunen prebentzioan zentraturiko saioak ziren. Inork ez zigun plazerrari, desioari, harreman positiboei buruz hitz egin… inork.

Nire adineko mutilek porno matxista eta komertzialarekin hezi dira. Guk (neska/emakumeok*), sikiera saiatu gara horrelakoak ikusten. Maitasun erromantikoaren eta laranja-erdiaren mitoekin hezi gara eta, zoritxarrez, izan ditugun praktika heterosexualetan koitozentrismoa izan da nagusi, beti mutilen/gizonen desioak asetzeko helburuarekin. Gogoratzen dut lesbiana den lagun bati gure esperientzia eta bizipenak horrelakoak izan zirela kontatu genionean, ez zigula sinisten. Tristea da, baina horrela izan da bai. Edo horrela izaten jarraitzen du, hobeto esanda. Izan ere, pentsatu “Greyren 50 itzalak”, “Crepúsculo” eta abar fenomenoek sortutakoa.

Eskerrak, urteak pasa ahala, lagunartean batez ere, sexualitatea eta afektibitatearen inguruan hausnartzera animatu ginela.

Astean zehar landu dugun gai honen inguruan gehien eragin didan aipua, Gloria Fuertesen “Loreen maistra” izan da:

Hala ere, afektibitatea → harreman positiboak edota sexualitatea → desioa(abiapuntu) + plazerra(helmuga) kontzeptuek ere sakon sartu zaizkit.

Bestalde, ikasleen erdiak baino gehiagok eskola ez dela espazio segurua hautemateak, pena izugarria emateaz gain, hausnarketarako beharra daukagula iruditzen zait.

Iazko ikastarokideek egindako post bat aukeratzekotan, Irati Gaztelurrutiarena izango litzateke; heziketa afektibo-sexualaren inguruan oraindik dauden erresistentzia eta tabuei buruz ematen duen ikuspuntuagatik.

Hona hemen heziketa afektibo-sexualaren inguruko baliabide eta proposamenen batzuk:

• Steilas-en “Hezkuntza afektibo sexuala” edota “Askatasun begiradak: Genero eta aniztasun afektibo sexuala modu askean bizitzen laguntzeko unitate didaktikoa” unitate didaktikoak, “Genero eta aniztasun sexualerako gida”.
• Urtxintxa eskolaren “Xake mate” bilduma eta, bereziki, 5. edizioa: “Aisialdian sexualitatearen lanketaren bidez sexismoari aurre egiteko aholku sorta”.
• Kili Kontuak - Sexualitatea Haurrekin Lantzeko Ipuina

• Mihi-Bero mahai-jolasa
• Bilgune Feministaren “Sexualitatearen eztabaida” txostenean agertzen diren pelikula edo dokumentalak: “XXY”, “Fake Orgasm, Dirty diaries”, “El clítoris, ese gran desconocido”.
• Isabel Duque psikologoa, sexologoa eta terapeutak sortu duen La Psicowoman kanala eta blog-a. Nire ustez, gaur egungo gazteengan oso modu eraginkorrean heltzen da. Pikara Magazinen ere kolaboratzen du (hemen postak). Bideo honetan, PsicoWoman kalera irtetzen da pornoari buruz galdetzeko:

Bertan, “The Porn Conversation” proiektua aipatzen du, Erika Lust eta Pablo Dobnerrek sortu duten erreminta edo baliabide bilduma bat irakasle zein familiei zuzendutakoa.

Nire ustez hau guztia eremu hezitzaileetan/jendartean lantzeko erronka nagusiak hauek dira:

• Lehenik eta behin, eredu heteronormatiboa eta sexista, ugalketara bideratuta dagoena eta hegemonikoa dena, zalantzan jarri. Horretarako, jendartearen sentsibilizazioa eta formazioa beharrezkoa da. Ezin dugu onartu heziketa afektibo-sexuala ikastetxe eta irakasleen sentsibilitate eta boluntarismoaren eskuetan geratzea.
• Pertsona beste sexualitate dagoela ikusarazi eta “normatik” ateratzen diren ereduak ezagutzera eman. Horretarako beharrezkoa da gu geu eredu izatea eta baita materialetan islatuta egotea.
• Sexualitatearen inguruan dauden mitoak deseraiki (batez ere nerabeen artean, nahiz eta haiei bakarrik mugatuta ez dauden).
• Afektibitatea pertsona guztien garapen integralerako funtsezkoa dela kontuan hartu eta gure egiteko/pentsatzeko/bizitzeko moduetan aplikatu.
• Sexualitatea bizitzeko, gorputzaren autoezagutza eta onarpena sustatu, desioa eta plazerra abiapuntu eta helmugak izan daitezen.

Guzti honengatik, martxoaren 8an emakume*, trans eta bollerok lan guztiak, soldatapeko zein doako lanak, egiteari utzi eta kaleak hartuko ditugu. Greba feministak bizitzako esparru guztiei aurre egiten die, indarkeriari, parekidetasun ezari, prekarietateari, sexualitate eredu hegemonikoei, lanen sexuaren araberako banaketari, kontsumo ereduari, familia patriarkalari, jakintzen hierarkizazioari, arrazakeriari, edertasun kanonari eta zapalkuntza guztiei.

Emakume*, trans eta bollerok heteropatriarkatu kapitalistari planto! Bizitzak erdigunera!