HEZKIDETZAREN-GAKOAK:
KONPETENTZIAK ETA BALIOAK
Behar bada ondo
legoke hastea esanez zer ez den hezkidetza. Hezkidetza ez da soilik mutilak eta
neskak hezkuntza sisteman elkarrekin egotea, mutilentzat eta neskentzat
curriculum bera izatea, … Hezkuntza arloan honelako gauza asko lortuko ditugun
arren, jakin badakigu eskola mistoan gaudela baina nahiko urrun, oraindik,
eskola hezkidetzailailetik . Mari Jose Urrozolak dioenarekin bat nator, hau da
“neskak zein mutilak genero maskulino eta femeninotik aske heztean datza
hezkidetza, bere indibidualtasunaren garapena sustatuz eta gizarte sexista
batek eskatzen dizkien errolak kontuan hartu gabe”. Esaldi potentea dugu hau, baina gure
izaeraren barruan zer esan nahi du horrek? Nola desberdindu ni neuk uste dudana
berezkoa dena eta estereotipoak sortzen joan diren identitatea? Ez da makala
izan behar horretarako behar den pentsamendu kritikoaren maila.
Bestalde, Pikara
Magazineko glosarioan hezkidetza ezagutza feminista gisa kokatzen da, genero
eraikuntza zalantzan jarriz. Ikuspegi honek hezkuntzan jartzen du iraultzaren
ardatza; horrela izan behar duela ez dago dudarik, baina gaur egun eskolak ez
al daude saturatuta? Horixe da irakasle askoren ahotik entzuten dudana.
Irakasle asko eta asko konpetentzietan euren arloa nola irakatsi behar duten ez
dakiten unean ez al da gehiegi aurrean jartzen zaien erronka?; hau da, indarra
jartzea maskulinoaren eta femeninoaren dikotomia hierkizatuak dakartzan
ikuspegi partziala gainditzeko eta pertsonaren heziketa integrala sustatzeko?
EAEko
hezkuntza-sistemarako II. Hezkidetza-Planak hezkidetza-zutabeak mahai gainean
jarri ditu.
Duda barik jarritako guztiak nahitaezkoak. Bat aipatzekotan, hauxe
izango litzateke: pentsamendu kritikoa sexismoaren aurrean. Egungo gizartean,
informazio gizarte honetan ezagupenak eta informazio hutsak berezitu behar
dugun honetan, pentsamendu kritikoa ezinbestekoa da erabakiak hartzerakoan.
Erabakiak bizitzaren aurrean, planetaren suntsipenaren aurrean, sexismoaren aurrean. Ikaslearen nortasunaren
garapenean, identitatearen garapenean,
irakasleok ikasleei lagundu behar diegu bereizten zeintzuk diren bere
beharrak eta zeintzuk kanpotik inposatutakoak, eta horretarako pentsamendu
kritikoa eta genero-kontzientzia izatea ezinbestekoak dira.
Gure curriculumak (Heziberri 2020) zeharkako
konpetentzien artean Norberaren autonomiarako konpetentzia gisa izendatzen du, Norbera izaten ikasteko konpetentzia alegia. Irakurgaian ondo
bideratzen gaituzte geure buruari galdetzeko irakasle jardueretan: zein eragin
du generoak pentsamenduetan, ikasteko estiloetan, emozio adierazpenetan …
Bestalde, zein da generoak balioetan zein konpetentzietan duen papera?
Gaur egunean
curriculum ezkutuaren presentzia ez du inork zalantzan jartzen; irakasleak ez
du bakarrik ahotsaz erakusten, are gehiago, ahotsa da sarritan garrantzi
txikiena duena. Jakin badakigu curriculum ezkutua ez dela inoiz neutroa, ezta
objetiboa ere, gizartearen kultura eta ideologia nagusiaren ugaltzailea baita.
Nola egin egoera honi aurre, sarritan horren jabe ez bagara?
Amaitzeko
proposatzen diren bost estrategia direla eta, interesgarriak direla uste dut.
Guztiak beste arlo batzuetan ere entzunak ditu, seguraski oso potenteak
direlako.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina