Errepresentazioa
eta denborari buruzko nire hausnarketa gaiaren hasierako dokumentuetatik harturiko
esaldi batekin abiatu nahiko nuke:
Jendarteratzeko prozesuan hezkuntzak duen erronkarik
nagusietariko bat ikasle guztientzako
berdintasunezko espazioak definitzea da, horrela bakoitza protagonista
sentituz hazi eta hezteko aukerak sustatuko baitira. Ikusi dugu jada, itxuran
soilik berdinkidea den hezkuntza-sisteman, hau ez dela berez suertatuko. Izan
ere, esku hartze hezkidetzaile
kontzienterik definitu ezean, sexismoaren zikloa etengabe erreproduzitzen
baita.
Hau izango baita gai honekiko
erronka nagusi bat, esku hartze
hezkidetzailerik egin ezean ez baitira gauzak bere horretan aldatuko. Beraz, beha dezagun gure ingurunea, azter dezagun ikasleei,
gazteei, seme-alabei eskaintzen diegun espazioa eta denbora, parekidea ote da?
Gela barruan nahiz kanpoan ditugun espazioen eta
erabiltzen dugun denboraren azterketa eta kudeaketa,
gaztetxoekin egiten dituzten parte hartzeak, guztien aukera berdintasuna
bermatzen ote dugu? Edo ahots batzuk soilik entzuten dira beti?
Berma dezagun guztion ahotsa,
guztion iritzi, txiki txikitandik. Aipatzen ez dena,
entzuten ez dena, ikusten ez dena ez da existitzen. Ikusarazi
dezagun bada!
Eskaintzen dugun barne nahiz kanpo
espazioa ere aztertu beharko genuke eta eraldaketa hezkidetzailea bideratu
komunitate osoaren parte hartzea bermatuz.
Eskola eremutik haratago espazio publikoari buruzko hausnarketarako
erabilgarria iruditu zaidan bideo bat txertatu dut, espazio publikoa aztertu
eta hemen ere eraldaketa parte hartzailea bidera dezagun: Emakumea eta hiri Foroak. Donostiako
emakumeen mapa. Ana Txurruka: “Gure herrietakoeta
hirietako kaleak gure kulturaren isla bat da…” oraindik ere gure hirian
patriakartua dagoela…”
Beste ikasturteetako posten artean Edurne Iribarrenen ERREPRESENTAZIOAETA DENBORAREN ERABILERAREN INGURUAN HAUSNARTZEN aipatuz bukatu nahiko nuke
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina