Demokrazia parekidea gizartea osatzen duten kolektiboen kopuru- eta eskubide-berdintasuna dagoen antolaketa sozial eta politikorako modua da, eta erabaki- eta gobernu-organoetako kide izan behar dute. Historikoki, emakumeak parte-hartze sozial eta politikotik aldendu izan dira, ez baitira eskubide osoko herritartzat hartu. Gaur egun, demokrazia gehienek emakumeen presentzia eskasa dute Estatuko botere eta organoetan, eta, beraz, parekatze hori emakumeen eta gizonen arteko berdintasuna lortzeko funtsezko printzipiotzat hartzen dute zenbait emakume-kolektibok. Horregatik, berdintasunaren eraikuntza ezin da mugatu emakumeen ordezkaritza politikoaren ehunekoa handitzera, bi sexuen arteko oreka soziala ere bultzatu behar da, "Emakumeen ahalduntze politikoa: ekintza estrategiko baterako esparrua" gidaren arabera.
Ikastaro honetan parte hartu duten pertsonen estekatik, Leirek egiten duen erreferentziarekin geratzen naiz) Irati Mendigurenek hezkuntza ez-formalerako ematen dituen baliabideen kantitateagatik. Hezkuntzaz hitz egiten dugunean gehienetan formalaz bakarrik gogoratzen gara, eta ez dugu kontuan hartzen gai kopurua eta hezkuntza mota honetan landu daitekeen sakontasunarekin.
Interesgarria iruditzen zait "gizonen eta emakumeen arteko parekotasuna areagotzeko 5 estrategia" artikulua azpimarratzea, ez bakarrik lan-esparruan aplika daitekeelako, baizik eta estrategia horiek eskolara eraman ditzakegulako, ikasleekin zein irakasleekin lan egiteko. Ezin dugu ahaztu irakasleak gure ikasleen ispiluetako bat garela, eta gure jarrerekin eredugarriak eman behar ditugula. Gainera, parekotasuna egitate bat den gizarte bat hartu nahi badugu, gure kabuz hasi beharko dugu, batetik, eta gure ikasleengatik, bestetik.
Hezkuntza beraren barruan, erraztu, sustatu eta bultzatu
behar zen alderdietako bat emakumeek eremu publikoan duten lidergoa da, lidergo
horren ezaugarriak honako hauek baitira:
1.- Pertsonenganako orientazioa: gizartekoiak,
adierazkorrak eta hurbilekoak dira, eta horrek potentzial handia ematen du
konpromisoak lortzeko orduan, dela erakundearen helburuekin, dela proiektu
jakin batekin.
2.- Lankidetzarako joera: horren ondorioz, talde-lana
naturalagoa da, emakumeak aktiboak baitira gizarteratzean eta pertsonak
edukitzean. Prozesuak ordenatuak eta osasuntsuak direlako ere kezkatzen dira.
3.- Norabide askotan jarduteko gaitasuna: norabide edo gai
askotan aldi berean pentsatzeko eta jarduteko berezko gaitasuna dute. Horrek
abantaila bat ematen die erabakiak hartzeko eta krisiari aurre egiteko orduan.
4.- Gidaritza horizontala: lidergo femeninoa inklusiboa da,
parte-hartzea sustatzen du, eta gidatzen dituenekin partekatzen ditu boterea
eta informazioa. Talde identitateak sortu eta indartzeko joera du.
5.- Emozioak dira nagusi: oro har, pertsonen alde
"gizatiarra" kontuan hartzeko eta enpatia-maila handiak sortzeko gai
dira.
6.- Aldaketarako joera handiagoa: bere estiloa berritzailea
da, kalitatearen zentzu sendoarekin, pertsonan zentratua, malgua, komunikatiboa
eta pertsuasiboa.
Ezaugarri horietan elkarbizitza positiboa errazten da, eta,
beraz, mota desberdinetako indarkeria gainditzea.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina