Sare sozialak guztion bizitza
poliki-poliki aldatzen ari dira. Gauza guztiak bezala bere alde onak eta ilunak
dituzte. Gaur egun, komunikazioarako eta
monopolio informatiboa hausteko tresna oso baliagarriak izan arren, badituzte
arrisku haundiak. Aurreko astean telebistan (“enviado especial” #enviadoespecialSilicon )erreportai
batean facebook eta Apple bezalako enpresetako langileen inguruko erreportaia
bota zuten. Erreportai honetan hain
ezagunak diren Facebook eta Apple enpresa hauetako langileen harremanetarako
gaitasun eza islatzen zuen, gezurra
badirudi ere, pertsona hauek aktibitate
zibernetiko haundia izan arren , pertsonen artean harremanak izateko zailtasun
haundiak zituzten eta edozein harreman izateko enpresak kontratatzen zituzten
bitartekari gisa harreman berriak sortzeko. Horrelako adibideek agerian uzten
dute errealidade birtualak gehienetan sortzen
duen espejismoa eta pertsonok horrelako baliabideak
erabiltzen tentuz ibili behar garela adierazten dute.
Niri dagokidanez, sare
sozial batzuetan parte hartzen badut ere
facebook, whatsap... ez ditut oso gustoko eta nahiago izaten dut nire
bizitzan bestelako jarduereei denbora eskaini irakurri, paseatu,
sukaldatu...Egia esan, ikastaroko bigarren atal hau kosta egin zait burutzea,
ez zait oso erakargarria iruditu eta ez naiz oso eroso sentitu. Hezkidetzaren
inguruan jendea saretzea (aliatu berriak) interesgarria iruditzen zait: informazioa eta
esperientziak konpartitzeko, materialeen berri izateko, hainbat ekimen
burutzeko .... baina ezin dugu ahaztu errealitea eta gure inguru hurbila, twiterreko
jarraitzaileek ezin bait dute gure lagunak ordezkatu eta ezta ere besarkadarik eman. Momentu honetan, nerabe
baten ama naiz eta egunero institutotik etortzerakoan watsap eta instagraneko
mezu ugariei aurre egin behar die, lagun eta talde ugaritan parte hartzen baitu, gaur egungo edozein nerabe eta ez nerabe bezala. Baina gero errealitatean nerabe ugari , lagun errealik ez dituzte eta
hainbatetan bakardadearen sentsazioa bizitzen dute, oso gutxitan elkarrekin
egoten baitira sentimentuak, abenturak, esperientziak partekatzeko. Horrek
benetan kezkatzen nau eta egoera honen aurrean geroz eta nerabe gehiago aurkitzen dira. Finean, sare sozialen erabilerari onurak aitortu arren, kezka ugarien iturria direla iruditzen zaizkit etorkizunean sortzen ari garen jendarte ereduari dagokionez.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina