Zer da Hezkidetza?

Marielyk dioen moduan, azkenekoa izatearen abantailak eta desabantailak ikusi ditut.

Ni ere ibili naiz definizioen bilduma bat egiten

Real Academia de la Lengua: Enseñar en una misma aula y con un mismo sistema educativo a alumnos de uno y otro sexo.

Argi dago gaur egun eskola mistoak ez duela bermatzen hezkidetza. Ez da nahiko neskak eta mutilak leku berean ikasten egotearekin. Berez, neskek mutilek ikasten zuten hori bereganatu dute. Eredu berdina da denontzako, baina horrek ez du esan nahi eredu hori hezkitzailea bihurtu denik.

Emagin-ek, bere Hezkidetza Gida-n horrela definitzen du zer den hezkidetza: “Pertsona autonomoak izateko, gure bizitza proiektuen jabe izateko, hurbileko inguruarekin elkarbizitzan, behar ditugun gaitasunak garatzea ahalbidetuko duen bitartekoa da hezkidetza.”. Hemen hitz potente bat agertzen da. Proiektua. Eta hezkidetza, proiektu bat beharko luke. Gure bizitzarako proiektua (pertsonala, profesionala, …) berdintasunean oinarrituta egon beharko luke. Nik, nire bizitzan jokabide igualitarioa izan nahi dut. Ez modu puntualean, baizik beti (gutxienez saiatu). Eta hau ere eskolara eraman dezakegu. Ematen du, hezkidetza hitza, data zehatz batzutan soilik entzun behar ditugula, eta hezkidetza gure egunerotasunean dagoen zerbait izan beharko luke.

Beatriz Ugarte-k hezkidetza definitzerako orduan feminista hitza erabili izana: “Hezkidetza ezagutza feministak hezkuntzari egindako ekarpena da, generoen eraikuntza zalantzan jarriz.”

Oker ez banabil feminismoa, politiko eta giza korronte bat bezala XVIII. mendearen bukaeran - XIX mendearen hasieran hasi zen. Ordurarte ideia feministei buruz hitzegiten da (ez dagoelako egituratua). Eta hasierako feminismo horren aldarrikapen nagusiak bi ziren: emakumeen boto eskubidea eta nesken eskolara joateko eskubidea. Beraz, norbaitek aipatu duen moduan, feminismoaren ardatza ez da gizonen kontra joatea, baizik emakumeen eskubideak aldarrikatzea. Eta zentzu horretan eskubide berdinak lortzeko eman diren aurrera pausu guztiak feminismoari esker eman direla argi daukat.

Subirats eta Tome (2010)-n esaldia: “el sexismo lo impregna todo(....)Es como un velo que cubre la realidad con una luz oscura; no es algo que esté fuera, o debajo, o al lado o encima de las cosas, sino que forma parte de ellas(...) No es algo que podamos aislar y desprendernos de ello, puesto que ni siquiera lo vemos tal como es.” asko gustatu zait, ez bagara ohartzen desberdintasun nabariak daudela… ezin diegu aurre egin, ez garelako konturatzen.

Marian Moreno aipatu duzue batzuk eta niri berari entzun nion hausnarketa hau asko gustatu zitzaidan: Gizarteak, mendez mende, emakumea izateko modu zehatz bat eraiki baldin badu, horrek esan nahi du emakumea izateko modu hori des-eraiki ahal dela eta horretan bildu behar ditugu gure indarrak.

Goazen bat gure gizarte patriarkala des- eraikitzera!!