2018/02/14

HAU NAIZ NI, ETA ZER?




  Identitatea eta gorputzaren gaiak ere eman du zer esana egun hauetan zehar. Hainbat gogoeta egiteko baliagarria izan da, baina ohi bezala gogoeta batek bestea dakar, eta hamaika hausnarketa eginak baditut ere gai hauen inguruan, inoiz amaitzen ez den gogo-jarduna da hau. Nire inguruak, etxea eta lagunarteak, izan ditu aurrerapenak gai honi dagokionez. Nire familia oso tradizionala da, pentsaera zaharkitukoak, seme-alaba ugariko baserritarrak etab. Baina lehengusuetan badira lauzpabost homosexualak direnak, beraz, ikuspuntua zabaldu beharra iritsi zaie. Dena den, izan da eta oraindik ere neurri txiki batean bada beste etxe askotan den gaitz bera gurean ere. Zisgenerokoa ez den pertsona onartzen dugu auzokoaren etxean, baina nahiago dugu gure etxeko denak “normalak” izatea. Zergatik? Transgenero bati bere identitatearen aitortza eskatzen zaio. Homosexualak armairutik atera eta lau haizetara gay edo lesbiana dela aitortzeko zain egoten gara. Eta zergatik ez zaie heterosexualei aitortza hori eskatzen? Aurrerapauso handia izango litzateke, pertsona oro den bezalakoa onartzea normaltasunez, eta inoren aitorpen beharrik ez sentitzea.
Egun aurreratuak gaude, nahiz eta asko dugun hobetzeko. Baina hala ere hainbat sinesmen faltsu desikasi ditugu bide honetan, eta hori aurrera pausua izan da. Hala nola, pertsona hauek gaixotzat hartzen ziren, eta medikuarenera eta psikologoarena eraman ohi ziren sendatzera. Gainera kutxakorra zela uste zen, beraz, jendeak askoz arrazoi gehiago zituen herritar hauek alboratzeko. Dena den, geroz eta gutxiago dira gaur egun pentsaera hori dutenak eta eskerrak.
Apurka apurka bagoaz aurrera, ez gaitezen errenditu.

Iazko postari dagokionez hau aukeratu dut. Sarrera osoa eta esanguratsua iruditu zait.  Jada ezagutzen nituen bi bideo interesgarri ditu zintzilikatuak, gomendagarriak benetan. Nik ere hemen utziko ditut zuen eskura.





Heziberri 2020 behatzen hasiz, hamaika kontu daude hona ekartzekoak; nik  izaten ikasteko konpetentzia dakart hona:
“Bizitza zehar agertzen diren sentimendu, pentsamendu eta ekintza personalez gogoeta egitea eta haiek sendotzea eta egokitzea, haien gaineko balorazioaren arabera bere burua etengabe hobetzuz pertsona osorik errealitzatzeko”.
Konpetentzia hau curriculum hezkutuan kontuan hartzeko, irakaslearen sentsibilizazioa da beharrezkoena.  Sentikorra den irakasle baten haurra entzungo du, haurraren beharrak entzungo ditu eta erantzuna ematen saiatuko da; eta hori da kasu honetan egin beharrekoa ere ikaslea entzutea. Behatu berak mugimenduen bidez, ekintzen bidez zein ahoz esaten diguna eta bere  buruak egiten duen guzti hori ulertarazten saiatuko gara haurrari. Egoeren aurrean sentitzen duena interpretatzen irakatsi beharko dio irakasleak, honela haurrak bere burua hobeto ezagutuko du, eta burujabeago izango da.

Kontuak kontu, oso interesgarria iruditzen zaidan baliabide bat utziko dut zuen eskura. Chrysalis Euskal Herria elkarteak kaleratutako ikasmateriala da, “Neskak eta Mutilak: Identitatea eta gorputza” izena du, eta transexualitatearen gaia lantzeko oso baliagarria da. Helbide honetan  dago material guztia eskuragarri.




iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina