Gai honekin nire ikastolako neska bat datorkit burura… nire
adinekoa, baina beste gelan zegoen ez nirean… ahaidetasun txikiren bat ere bagenuen…
Garai hartan, orain dela hogeitabost urte, mekaniko izan
nahi zuen, eta herrian bertan zegoen Lanbide Heziketako formakuntza zentrora
joan zen. Egin eta bukatu… baina mekanikoz ez du inoiz lan egin… Enpresa handi
batean sartu zen peoi lez… Oraindik hantxe dabil…
Askotan berarekin gogoratzen naiz… Ez berarekin soilik…
baizik eta bidean gurutzatu naizen hainbat emakumeekin… Zuzenbide ekonomikoa
egin zuenarekin, eta tabernan lanean egon den horrekin… Kazetaria izan nahi
zuen horrekin, eta supermerkatu batean egiten duena lan… Lan merkatuaren arazoa
izan da… ala memento desegokienean formakuntza jasotako emakumea…? Lan merkatuan
profil horrek kabidarik ez zuen?
Orientazio bokazionala ala lan merkatuari so egin behar dio?
Gaur Lanbide Heziketan dagoen ikasle batek, egiten dagoena ez duela gustoko…
baina… ez dakiela zer egin… zintzoa izan da, egia barra – barra… Ez du bere
burua inon ikusten… Hitzegiteko gogoa azaldu du… ez zuen alde egiteko asmoa…
Pena eman dit, horren galduta ikusi dut…
Baina argi dagoena sexu – generoak ez digula baldintzatu
behar, ezin dugula lan femeninoak eta maskulinoaz aritu, eta are gutxiago
soldata desberdina (eta normalean emakumezkoak gutxiago), lan berdina eginda…
Ezin dugula gaitasun femeninoz edota maskulinoz hitzegin behar, pertsonen
gaitasunaz soilik… Batzuk arlo batean gaitasun gehiagorekin, beste batzuk
bestean… PERTSOOONAAAAKKK…