Ni, naizena naiz, eta zu zaitut gustuko

 

Eta zuk ni banauzu gustuko, akabo komediak. Goazen (sukalde, mahai, komun, sofa, dutxa, bainera...) ohera !!!!

Zertarako eta zergatik baldintza gehiago?

Arbasoen idatziei erreparatuz, Aida eta Itsasok sinatutakoa dakartsuet: Identitate Eta Aniztasun Sexualei Buruzko Hausnarketa, Kattalin Minerren “gizon-emakume kartzela” espresioa goian aipaturiko nire esaldiarekin bat guztiz datorrelako, batez ere, eta proposatutako bideoengatik (ikus itzazue, merezi du ta!).

Oraingo honetan PantallasAmigas-eko bi bideo dakarzkizuet: lehenengoan Pau (emakume trans-a dena) amomari esan nahi dio emakumeak gustuko dituela, eta ez daki zelan. Eta amomak beti amoma, soka berak botako dio.

Bigarrenean, ikastetxe batean, ikasle batzuk “zerbait” ari dira prestatzen lesbiana bikote batentzako. Zuk, zer egingo zenuke horrelako egoera bat ezagutuko bazenu? 

 

Eremu hezitzailean eta jendartean zail daukagu epe laburrean erronka hau gainditzea. Pertsonok memoria dugunetik hiltzen gara. Eta hainbeste denbora pasatu den arren oraindik ere beldur diogu heriotzari.

Ez ditugu inguru berri - ezezagunak gustuko. Beldur diogu klasifikatu ezin dugunari. Eva Perez-Pons-ek nik baino argiago esaten du “Izenik ez izateak ez du esan nahi betidanik existitu izan ez direnik”.

                                                                                        

Ni, naiz naizena - Delirium Tremens!