Hau da Haur Hezkuntzako 237/2015 Dekretuan, haurrak haur hezkuntzako etapa amaitzen

dutenerako lortu behar duten helburuetako bat: gailu teknologikoen eta digitalen gaineko

interesa adieraztea eta haiek erabiltzea, pertsona helduen laguntzarekin, gailuen

funtzionamendua ulertu eta ingurune fisiko eta soziala ezagutzen hasteko. 

Hau izango da gure erronka gure haurrekin eta nire erronkatako bat hezitzaile moduan jaio den sexuari erreparatu gabe.

Haurrek, Haur Hezkuntzan, hitzezko eta hitzik gabeko komunikaziorako konpetentzia lantzen

dute, eta gero eta eskuragarriagoak izaten dituzte informazioaren eta komunikazioaren

teknologiak. Tresna digitalak normaltasunez erabiltzeko aukera izan behar dute haurrek, eta

zenbaitetan, lehentasuna eman behar zaie tresna horiei baliabide tradizionalagoen gainetik,

desberdintasunak konpentsatzea baita Haur Hezkuntzako zereginetako bat.

Hau guztia irakurtzean, eta haur hezkuntzako maistra naizela esandako guztia lortzen saiatzen

gea egunero, atentzioa deitu dit EUS domeinua erresgistratzen duten ehuneko 25ª baino ez

izatea emakumeak.

7 milioi pertsonen artean, ehuneko 30ª baino ez gara emakumeazkoak.

Eskolan, baliabide materialek pizgarri ugariko inguru edo esparru bat sortu behar dute

hezkuntza-prozesuan, eta horren bidez elkarrekintzarako bidea zabaldu behar da eta haurren

jakin-mina agortezina piztu. Baina zer gertatzen da gero, pasillu arrosetan nekez aurkituko

baditugu tramankulu mekanikoak, manipulazio edo elkartzea jarraitzea proposatzen diren

jokarik ez badugu?

https://i.imgur.com/uYQWHfP.png